Sana açıktan münafık diyemiyorum. Şatafatlı ve gösterişli bir şekilde, yüzden fazla korumayla, korkusuzca(!) camiye geliyor, namaz kılıyorsun. Şehit cenazelerinde, kameralar karşısında mütevazi(!) bir şekilde Kuran okuyorsun. Bütün bunlar sana münafık dememe mâni oluyor. Ama bunun dışında yaptıklarınla münafığa ne çok benziyorsun.
Ey zalim, sana ve senin peşinden gidenlere zulümlerinizi sıralayarak bir elbise biçeceğim. Bakalım ölçüsü size uyacak mı?
Trakya devlet hastanesinde çalışan samimi bir doktor hanım vardı. Her zamanki gibi işine gitmişti. Bir hastasını ameliyat etmek üzere ameliyathaneye gitti. Neşteri eline aldı ve operasyona başladı. Üç saat sürecek olan ameliyatın ortasına gelmişti ki hastanenin başhekimi içeriye girdi ve kendisine “KHK” (bir zalimin elinden çıkmış kararname) kararnameyle atıldığını söyledi. Sebep söylenmiyordu. Diktatörümüz böyle buyurdu işte tutuklanmadığına şükret diyorlardı sanki hareketleriyle. Doktor hanım çok şaşırmadı bu duruma. Zaten üç ay öncede suçsuz yere profesör eşini tutuklamışlardı.
– “Peki.” dedi. “Ameliyatımı bitirip ayrılayım.”
– “Hayır.” dedi başhekim. “Hastaneyi hemen terk etmelisiniz. Ameliyatı yarıda bırakın. Diğerleri tamamlasın.” Zorla çıkarıldı ameliyathaneden. Bunlar nasıl insanlardı.
Savaş kanunlarında bile, esir de olsa yaralı tedavi edilir. Doktora dokunulmaz. Hastanelere dokunulmaz. Hatta hedef de olmaz. Bunu yapan insanlık suçu işler. İşte siz bunu yaptınız. Vazifesi insan yetiştirmek olan kişilere terörist dediniz. Zaten darbeden önce de Şifa Hastanesine kayyım atayıp, gece olmasına rağmen bütün hastaları kovmuştunuz. Zulümde öyle aşırı gittiniz ki paçalarınızdan aktı pisliğiniz. Sizin gibiler için şöyle buyuruyor Peygamberimiz: “Münafığın özelliği üçtür, konuştuğunda yalan söyler, emanete ihanet eder, söz verdiğinde vaadini yerine getirmez. Kimde şu dördüncü özellik varsa katışıksız münafıktır. Birisiyle anlaşmazlığa düştüğünde haddini aşar, sınır tanımaz. “Böyle bir kimse oruç tutup namaz kılsa ve müslüman olduğunu zannetse de durumu değişmez.” İşte siz sınırı aştınız.
Savaşta bile dokunulmayan kadınlara dokundunuz. Binlercesini hapsettiniz. Bu da yetmedi, doğum için hastanelere gelen, acı içinde kıvranan hamile kadınları, doğum yapar yapmaz, masum yavrularıyla birlikte hapishanelere yolladınız. Zulmünüz bebeklere kadar ulaştı. Zulümde hiçbir sınır tanımadınız. Bakmayın reisinizin yüzüne, savcısından hakimine, polisinden milletvekiline hepiniz desteklediniz.
Perinçek gibi din düşmanları sizi savunur hale geldi. Çünkü onlarla oturup anlaştınız. Darbe sabahı kimin ne yaptığı dahi belli olmadan, onlardan aldığınız listelerle, doktor, hâkim, savcı kim varsa, önce mesleğinden atıp sonra tutukladınız. Ama listeler eski olduğu için aradıklarınızın bazılarını bulamadınız. Çünkü bazı isimler çoktan vefat etmişti. İşte siz müminlere kin besleyen münafıklar gibi din düşmanlarıyla birlikte oldunuz. Ve yine onlar gibi müminlere iyilik yapanları engellediniz. İnsanları, hapse giren bir arkadaşının ailesini ziyaret ediyor diye tutukladınız.
Bu da yetmedi. Sağlam karakterli ve ahlak abidesi, ‘Altın nesiller’ yetiştiren eğitim kurumlarına el koyarak ‘nesilleri yok ettiniz.’ Bu vasıfta münafıklara aitti, ama bunu da es geçmediniz.
İnsanları dinden soğuttunuz. Hem de alim görünen tiplerle. “Hırsızlık yolsuzluk değildir.” diye fetvanızı aldınız. Ne hayret vericidir ki, “Ümmetin münafıklarının çoğu Kur’an okuyucularıdır.” buyuran Efendimiz, ayetleri menfaatlerine göre yorumlayanların ateşten gömleğini ne güzel resmetmiş.
Biraz daha devam etmek isterdim, ama son cümleyi söylemekten korkuyorum, haddimi aşmak istemiyorum ve burada noktalıyorum. Bu elbisenin bedeni sana ve birilerine çok uyuyor. Sana sondan bir önceki sözü söylüyorum.
Münafığa ne çok benziyorsun.
[ Mithat Tayyar yazdı ]
