Kalp ile kafayı hasım sananlar,
Tarihi bilmeden hayat yaşıyor.
Menfaat uğruna her gün yananlar,
Boş yere sırtında dünya taşıyor.
Nefret çorbasına ekmek bananlar,
Taze yaraları hırçın kaşıyor..
Gözlerine inanıp aldananlar,
İlahi sınırı hırsla aşıyor..
Gencecik gülleri zulüm soldurdu,
Hak hukuk aramak mahşere kaldı.
Koskoca defteri cürüm doldurdu,
Gündelik hesaplar zehirli baldı.
Son sefer binilen tahtadan atı,
Eğersiz, dizginsiz sürmüyormuyuz?
Rüya bile değil, dünya hayatı,
Son durak mezarlık görmüyormuyuz?