#KûbraAydin

Kar yağıyor usul usul. Tabutun üzerinde bembeyaz bir örtü misali. Vedalar hüzünlüdür, vedalar her zaman acı saklar koynunda. Ama bu sefer acının tarifi çok zor. Eli kelepçeli bir baba ayakta…

Bir gece vakti çöp torbasına sığdırdığı birkaç parça eşyasıyla ağır ağır açılan demir kapıları geçiyordu. Prosedür bitmek bilmiyordu. Alışmıştı buradaki işlerin yavaşlığına. Zaten artık bir acelesi de kalmamıştı. Bu sefer…

Bir sınırda kışın ortasında. Ağlıyorum soğuktan gözyaşlarım buza kesiyor. Üşüyorum anne yalnızlıktan. Senin kanatların altında bize yetmeye çalışan nefesinin sıcaklığına sığınıyorum. Ama yine de çok üşüyorum anne. Soğuk yakarmış anlıyorum.…