Hasretini çektiğim bir sıcak yuvam vardı,
Gülüşen yavrularım bir de sultanım vardı,
Babamın mezarıyla Ula’da anam vardı,
Ben gidince yurdumdan hepsi birden ağladı.
Susuz dedeye yakın yokuşta sağa bakın,
Hatıra kaldı şimdi adı neydi buranın,
Mavisi birleşince Deniz ile Sema’nın,
Adını siz koyun yaşanmış bu sevdanın.
Hep sevgini sakladım kutsal emanet gibi,
Sinemi yakıyordu bir Ferhat Şirin gibi,
Senin haberin yoktu ben yanarken kor gibi,
Kavuşma ihtimali cenneten müjde gibi.
Gelemedin sevgilim ben ise dönemedim,
Geçemedik Meriç’i sanki duracak kalbim,
Ben yarime hasretim ölürsem bu sebebim,
Bitir artık bu zulmü ey benim güzel Rabbim.
Hizmetten | Priştinalı Yusuf Demircioğlu