DERLEYEN: AKADEMİ DUISBURG
وَ مَنْ يَعْشُ عَنْ ذِكْرِ الرَّحْمٰنِ نُقَيِّضْ لَهُ شَيْطَاناً فَهُوَ لَهُ قَرينٌ
وَاِنَّهُمْ لَيَصُدُّونَهُمْ عَنِ السَّبيلِ وَيَحْسَبُونَ اَنَّهُمْ مُهْتَدُونَ
“Kim Rahmân’ı zikretmekten gafil olursa, yanından ayrılmayan bir şeytanı ona musallat ederiz. Şüphesiz bu şeytanlar onları doğru yoldan alıkoyarlar da onlar, kendilerinin doğru yolda olduklarını sanırlar.” (Zuhruf 43/36-37)
Efendimiz (sav); «خَيْرُكُمْ مَنْ تَعَلَّمَ القُرْآنَ وَعَلَّمَهُ» “Sizin hayırlınız Kur’ân öğrenen ve öğreteninizdir.” Buyurmuşlardır.
Kur’an-ı Kerim âlemlerin Rabbi sıfatı ile Allah’ın sözüdür. Görünen âlemde görünmeyen âlemin dili ve gaybın lisanıdır. Büyük kâinat kitabının beşer ifadesine ezelî tercümesidir. Uhrevî âlemlerin mukaddes haritasıdır. Ezeli ebede, yeri göğe, ferşi Arş’a bağlayan nuranî kopmaz zincirdir. Allah’ın insanı kurtarmak için yücelerden sarkıttığı sağlam ipidir.
Kur’an, İslamiyet manevî âleminin temeli, mimarî planı ve projesidir. Zamanın geçmesi onu aşındırmaz. Âlimler ona doymaz. Çok okunması usanç vermez.
Kur’an; ferd ve cemiyet için hidayet, nasihat ve dertlere şifadır.
“Gerçekten bu Kur’an, insanları en doğru yola, en isabetli tutuma yöneltir.” (İsrâ Suresi, 17/9)
Kur’an okumak en faziletli ibadetlerden biridir.
“Allah’ın kitabını okuyanlar, namazı kılanlar ve kendilerine verdiğimiz rızıktan (Allah için) gizli ve açık sarfedenler, asla zarara uğramayacak bir kazanç umabilirler.” Fatır/29;30.
Ayette görüldüğü üzere, Kur’ân’a sahip çıkıp onu vird haline getiren ve onunla amel eden kimseler anlatılırken, onların, batmayacak, tükenmeyecek ve iflası mümkün olmayacak bir ticaret kazancına sahip oldukları ifade edilir.
Peygamber Efendimiz (sav);
“Sizler Kur’an’dan daha faziletli bir şey ile Allah’a dönemezsiniz.”
“Kur’an-ı Kerim Allah’a; gökler, yer ve aralarında bulunan varlıklardan daha sevimlidir.”
“… Sözün en hayırlısı, Allah’ın Kitabı’dır…”
“Ümmetimin en faziletli ibadeti Kur’an okumaktır.”
“Demirin paslandığı gibi şu kalbler de paslanır” buyurdu. Ashab: Cilası nedir ya Resulallah? diye sorunca, Resul-i Ekrem: “Kur’an okumak ve ölümü hatırlamaktır.”[1]
“Kim Kur’an okursa ömrünün en fena devresine, en kötü noktasına iletilmez”. Ömrünün sonunda elden ayaktan düşerek başkasının bakımına muhtaç hale gelmez.[2]
“Kur’an okunan evin hayrı artar; oturanları sıkmaz. Böyle evlere melekler toplanır, şeytanlar uzaklaşır. İçinde Kur’an okunmayan ev oturanlara dar gelir; böyle evlerin hayır ve bereketi az olur; melekler uzaklaşır; şeytanlar üşüşür. İçinde Kur’an okunan, anlam ve yorumuyla meşgul olunan ev, yıldızların yeryüzünü aydınlattığı gibi, sema ehli için aydınlatılır.”[3] Buyurmuşlardır.
Kur’ân’ın aydınlatması âhirette de devam edecektir. “Her kim Allah’ın kitabından bir âyet öğrenirse, o öğrendiği kıyâmet günü kendisine bir nur olacaktır.”[4]
Kur’ân’ı zorlanarak okuyanlara iki sevap vardır. “Kur’ân-ı Kerim’i maharetle okuyan bir insan, Kirâmen Kâtibin melekleri seviyesinde olur. Onu o seviyede beceremeyen fakat halis bir niyet ile okumaya çalışan, okurken de kem küm edip dili dolaşan ve Kur’ân’ı okumak ona zor geldiği halde okuyan insana da iki sevap vardır.”[5]
“Bir adam: “Ey Allah’ın Resûlü, Allah’a hangi amel daha sevimlidir?” diye sordu. Resûlullah (aleyhissalâtu vesselâm): “Yolculuğu bitirince tekrar yola başlayan” cevabını verdi. “Yolculuğu bitirip tekrar başlamak nedir?” diye ikinci sefer sorunca: “Kur’ân’ı başından sonuna okur, bitirdikçe yeniden başlar” cevabını verdi.”
Hz. Peygamber Kur’an üzerinde düşünmeyi, anlamaya çalışmayı, akıl ve tefekkürle hitabındaki manaları ortaya çıkarmayı, zikir meclislerine tercih etmiştir. Abdullah b. Amr b. As’tan rivayet edilmiştir ki: “Hz. Peygamber bir gün mescide girdi ve iki topluluk gördü. Bunlardan biri Allah’ı zikrediyor ve O’ndan istekte bulunuyordu. Diğeri ise Kur’an üzerinde tefekkür ve tederrüs ediyordu. Hz. Peygamber: “Bu iki meclis de hayır üzerindedirler. Birisi sadece sahibine fayda sağlar. Şunlar ise bilmediklerini ögrenip bilgiyi birbirlerine öğretiyorlar. Ben de öğretici olarak gönderildim.” diyerek Kur’an’ı müzakere edenlerin yanına oturmuştur.
“Üç zümre vardır ki, onları Kıyametin dehşeti korkutmaz, onlar için hesap zorluğu yoktur, diğerlerinin hesabı bitinceye kadar onlar misk tepecikleri üzerindedirler. Bunlardan birisi, Allah’ın rızasını kazanmak için Kur’an okuyan kimsedir.”[6]
Kur´an okurken dikkat edilecek hususlar söyle ifade edilmiştir;
- Kur`an-i Kerim abdestli ve temiz olarak okunmalı.
- Allah Kelamı temiz bir ağızla okunmalı.
- Okuma sırasında son derece saygılı, ağırbaşlı ve ciddi olunmalıdır.
- Kur´an onun şerefine uygun yerlerde okunmalı, temiz olmayan yerlerde okunmamaladır.
- Kur’an’ın uyanık ve dinç iken okunması gerekir. Kalbin dünya meşgalelerinden uzak olduğu zamanlarda okunmalıdır.
- Kur´an-i Kerim tertil üzere, yani acele etmeden yavaş yavaş ve tane tane okunmalıdır.
- Kur’an’ı tecvit kaidelerine uygun olarak okumak bütün Müslümanların yerine getirmesi gereken farzdır.
- Mümkün olduğunca güzel bir sesle okumaya gayret edilmelidir. Bir hadisi şerifte: “Kur`an okumayı sesinizle güzelleştirin. “Buyruluyor.
- Allah Rızası için ve samimi olarak okunmalı.
Hülasa-i kelam; Herkesin temsil durumuna göre Kur’an-ı Kerim ve evrâd ü ezkârı olmalı. Her bir ferdin Kur’an-ı Kerime ve evrâd ü ezkâra ayıracağı bir zamanı olmalı ve bu konuda hiçbir mazeret ileri sürülmemeli.
Ne mutlu Ramazan ayını fırsat bilerek Kur’an-ı okumaya ve anlamaya gayret edenlere…
Müjdeler olsun Kur´an’dan anladıklarını hayatlarına taşıyabilenlere…
Hutbeyi PDF formatında görüntülemek ve indirmek için tıklayınız
CUMA HUTBESİ KUR´ANLA MÜNASEBETIMIZ
[1] (Beyhaki İbn Ömer’den.(İhya c.1 s. 775)
[2] (Hakim (el-Müstedrek, c.2 , s. 528)
[3] (Darimî, Sünen, 2/429-430; Heysemî, Mecma’üz-Zevaid,)
[4] (Darimî, 2/444)
[5] (Buharî, Tevhid, 52)
[6] (Taberanî’den Münzirî, et-Terğîb, 1/311)
