Emin Osman Uygur
Herkes bir şeyler söyler Hizmet hakkında ama genelde siyasal alandaki söylemler tercih edilir ve genellikle hizmet dairesinde yapılıp edilenler sulandırılmaya çalışılır. Kimi cemaat der bir taş atar, kimi hareket der bir taş atar, kimileri de ihanetle suçlar günah keçisi yapar.
Hizmet ise kendi mecrasında akar gider ilahi lütuflarla. Onun işi yoktur yalanlarla dolanlarla. Dünya bir gölgeliktir, gaye değildir, vazife yapılıp gidilir nurdan ufuklarda. Dolar taşar imanın, inancın, Hizmet etmenin verdiği heyecanla.
Peki ne yapar bu kadar gönüllü insan? Arkalarında ne bırakırlar gerçekten? Yalan medyaların, iftira kanallarının ötesinde bir şeyler oluyor hep ama iyi şeyler, faydalı şeyler. Yıllar geçti hala kimse somut bir delil göstermedi ihanete, suçluluğa dair. Gösteremezler de zaten ila ahir.
Dini Kur’an ve sünnette yeri olmayan kalıplara sıkıştırıp, bir gün İslam devleti kurulacak diye siyaset peşinde koşanların ne kadar yanlış yaptıkları anlaşılacak. Onların dine verdiği zararı tamir on yıllar alacak. Ama Hizmet Allah’ın izni ile her yerde ve her zaman dinin, imanın yanında olacak. Kendi vazifesini yapacak, Allah’ın vazifesine karışmayacak. Hiç bilmediği vadilerde, maddi imkanlar peşinde, yalan dolanlarla iş yapmayacak. Allah’ın çektiği çizgiyi hiçbir şey uğruna ihlal etmeyecek. Rasulullah (s.a.s.) rehberliğinden ayrılmayacak ve hiç de boş durmayacak.
O, Kur’an’a göre hareket etti. Hayır ve şer yollarında hayrı, ahirete giden yolda zor olanı seçti. O zorluk nefse göre idi. Gerçekten iman edenlere değildi. Sarp yokuşları geçmek gerekiyordu.
Bir köleyi, bir esiri hürriyetine kavuşturmaktı yokuşların biri. Hizmet insanlık için yola çıkarken işte bunu yaptı ve yapmaya devam ediyor. İman özgürlüğünden mahrum milyonların nefis, dünya ve siyaset esaretinden kurtulması için adımlar atıyor. İnsanları şirk tutsaklığından tevhit nuruna çıkarmak istiyor.
Biri, kıtlık zamanında yemek yedirmek idi. İşte Hizmet dört bir yanda öncelikle fakirlerin, ihtiyaç sahiplerinin yardımına koşuyor, kimsenin dinine, rengine bakmıyor.
Biri yetimi doyurmaktı. Hizmet ulaşabildiği yerlerde, Afrikalarda özellikle savaşlarda ailelerini kaybetmiş çocuklara sahip çıkıyor, onların eğitimlerini dahi üstleniyor.
Yeryüzünde akşam kapatacak bir kapısı olmayanlar da hizmetin gündeminde. Onların da sıcak bir yuva hakkı vardır deyip elinden geleni yapmaya gayret ediyor. Bir de hizmet gönüllüleri, gönülden iman ediyorlar ve birbirlerine sevgi ve şefkatle davranıp hayatın zorluklarında sabır ve şefkatte örnek oluyorlar. Bu hasletler Kur’an ayetlerinde var ve Kur’an bunları saydıktan sonra diyor ki “İşte defteri sağdan verilecekler bunlardır” (Beled Suresi 90:10-18).
Yani devlet kuranlar, siyaset yapanlar, insanları partilerine göre ayrıştıranlar değil. Büyük büyük maddi projelerle insanların aldatanlar, devlet güçlü olmalı deyip devleti kutsayanlar, siyasi liderleri vazgeçilmez görüp onları ilahlaştıranlar değil. İslam’ı bir devletin sınırlarına hapsedecek kadar dar düşünenler değil.
Demek Hizmet dinin özü, hakikatin tecellisi, hakkın sesi imiş. Demek Hizmet Kur’an-ı Kerim’in ayetlerinin gönüller işlemesi, Allah ve Rasulullah sevgisinin bütün sevgilerin üstünde olması için gösterilen gayret imiş. Demek Hizmet, sosyal adaletin, gerçek kardeşliğin, sevginin ve hürmetin her yerde bahar açması için bir koşturma imiş, Kur’an’a tabi olmak imiş başka değil.
