“ Her bir zerre, eğer Allah’ın(cc) memuru olmazsa ve O’nun izni ve kontrolü ile hareket etmezse ve ilim ve kudretiyle halden hale dönüşmezse, o zaman her bir zerrenin oldukça fazla bir ilme sahip olması, sınırsız bir kudretinin bulunması, her şeyi görebilen bir göze sahip olması, her şeye bakabilen bir yüz taşıması, her şeye sözünü geçirebilmesi gerekir. “(Sözler sh: 549)
Cenab-ı Hak’tan gayrı her şey, “eşya” olarak kabul edilir. Kâinattaki tüm eşyayı tek bir güce isnat etmek, tek bir şeyi tüm bir eşyaya taksim etmekle kıyas edilmez kolaylıktadır.
Kâinatın bir tek zerresinin yaratılması ile tümünün yaratılması aynıdır. Zira yoktan var edebilme gücüne sahip bir kudrete bu fiil asla zor gelmez. Ayrıca, eşyanın birimleri arasındaki irtibat düşünüldüğünde anahtar kilit arasındaki münasebete benzer bir münasebetin olduğunu görürüz. Gözümüzdeki ışığı algılayan foto reseptörler (ışığı alıcı sinir hücreleri) ile ışığın sanatkârı aynı olmalıdır.
Bir varlığın “var edilmesi” ya da “var edilmemesi” birbirine denk, müsait bir durumdur. O zaman “olmayan” olan herhangi bir varlığın “var edilmesi”, bir yoktan var edenin lüzumunu gösterir. Yokken var edilen, ne olursa olsun kendinden daha çok “kendisini var edeni” gösterir.
Hava, su ve toprak içerisindeki her bir zerre şuursuzdur ama şuurluca işler yapmaktadır. Toprak suyu, mineralleri, humusu, solucanı ve ihtiva ettiği çeşitli mikroorganizmalarla nebatatın köklerindeki asansörlere yüklenecek değişik maddeler hazırlıyor. Minimum Kuralı olarak bilinen bu madde naklinde diğer minerallerin topraktan alınması ortamda en az bulunan mineral maddece sınırlandırılıyor. Yani, bitkinin ihtiyacı olan bir madde toprakta az ise, o az olan madde miktarına göre diğer minerallerde az alınıyor. Kim tartıyor, nerede tartıyor? Kendi akıl ve vicdan terazisi bozuk olan inanç özürlü bir insan aklı bunu nasıl tartsın ki?
Bir çocuk oyununun bile, basit kurallarını koyan birisi olduğuna göre, bu Minimum Kuralı Kanununu koyan bir kanun koyucusu gerekmez mi?
Unutmayalım ki, gözünü kapayan yalnız kendisine karanlık eder. Işık, kendini görmek isteyen gözlere güneş kadar parlaktır.
Hizmetten | Zekeriya Çiçek
