Ufuk karanlık mıdır,
Bir mumla aydınlanır,
Görüyorsan yakındır,
Bahar geliyor işte.
Güç O’nun Kuvvet O’nun,
Toprak olacak sonun,
Sen neden korkuyorsun,
O’nunsa gittiğin yol.
Senden öncekiler de,
Düşmüşlerdi bu derde,
İman varsa kalbinde,
Gerisi sadece gölge.
Hedefin ali ise,
Kanma sakın nefise,
Dünya sana da gülse,
Gönlünü ona verme.
Mevla’dan Yunus’a,
Düştüler okyanusa,
Bütün diller bir sussa,
Bu Hakikat susmaz ki.
Kunuşan hakikattir,
Bu kitap ki hikmettir,
Hak katından inmiştir,
Okumayan bilmez ki.
Oktan beter kelime,
Gelebilir dilime,
Ne diyeyim zalime,
Alemin Rabbi varken.
Ey gafil susmasana,
Hakkı sen haykırsana,
Canına can karsana,
Fırsat varken elinde.
İmtihandır bu dünya,
Gidiyoruz ukbaya,
Düştüm kara sevdaya,
Ufkumda tek rıza var.
Kulunu incitmeyin,
Kulluğu terk etmeyin,
Ümidi hiç kesmeyin,
Rabbim, Rahman Rahim’dir.
Hizmetten | Priştinalı Yusuf Demircioğlu
