Ali Akkız, bir bavulla yola düşen eğitimcilerden biri. 1970 yılında Mersin’de dünyaya gelen Akkız, ilkokulu köyünde, ortaokul ve liseyi Alaşehir’de bitirir. Çukurova Üniversitesi İktisat fakültesi tercihinin nedenini ‘eğitim dili İngilizce’ olması olarak açıklayan Ali Akkız, mezuniyet sonrası bir bavulla Rusya’ya bağlı özerk Başkurdistan’a ‘İngilizce ve ekonomi’ öğretmeni olarak gider.
Sınıfta ders anlatırken yazmayı da ihmal etmez. Başkurdistan’da geçirdiği 9 yılı “Kayıp Hilalin Peşinde” adlı eserde derledi. 2003-13 yılları arasında Hindistan Yeni Delhi’de çeşitli idari görevlerde bulundu. Bu 10 yılı “Hindistan Kendini Yavaştan Sevdirir” adlı kitapta derledi. Son yedi yıldır yaşadığı Tanzanya’da idari görevleri esnasında yaşadığı hatıraları “Tanzanya Notları” adı altında derleyip, kitaplaştırdı.
Ali Akkız’ın son eğitim hatıraları Tanzanya’dan. Afrika denince insanların aklına hep çöl gelir. Halbuki çöl sadece kıtanın kuzeyinde vardır. Bir de sahra altı Afrika vardır. Tanzanya bu dünya güzeli ülkelerden biridir. Tanzanya, Afrika kıtasında Türk müteşebbislerinin okul açmak için ilk gittikleri ülkelerdendir. 1995 yılının ağustos ayında Alptekin Bey öğretmen olarak gelmiştir. 1995 yılıyla 2015 yılları arasındaki eğitimle; Tanzanya’daki hayat, tarihi, turistik yerler, sosyal yapıyla ilgili hatıralar yirmi kadar öğretmenin kaleminden derlendi. Ali Akkız’ın derlediği hatıralardan toplamda 85 yazı bulunuyor.
Dünya çapında yapılan hizmetler unutulmasın, hatırlarda kalmasın diyen Ali Akkız, ‘Tanzanya Notları -1 HAKUNA MATATA’ kitabının önsözünde şu cümlelere yer verdi; ‘Tuttuğum notları WhatsApp grubu kurup, Tanzanya’da yaşayan Türkleri bu gruba ekleyip ‘Tanzanya Notları’ başlığıyla paylaşmaya başladım. Aslında not alarak arkadaşları bu işe teşvik etmiş olurum diye düşünüyordum ama onlardan tebrik dışında yardım da göremiyordum.
“Eli kalem tutan siz öğretmenler değil de esnaf abiler mi yazacak?” diyordum; “Doğru. Aslında yazmak lazım.” diye geçiştiriyorlardı. “Yazarlar analarından yazar olarak doğmadılar, yazarak yazar olunur.” diyordum; “Haklısın.” diyorlardı.
Hint filmleri için, “Filmin sonunda bazı seyirciler gülüyor, bazısı burnunu çekip, gözyaşını siliyorsa, o film başarılıdır.” derler. Bu notlar birleştirilip kitap formatını alınca bakacağım; kitabı okuyanlar yer yer gülüp, yer yer ağlarlarsa başarılı bir çalışma olduğuna karar vereceğim.
Temaşanın ücreti alkış, yazıların ücreti ise kısa da olsa hisleri dile getiren birkaç cümle veya emojidir. Bunların hiç birisini yapmayanların da canı sağ olsun. Olsun, bu dünyada onlar da lazım.
Bazı yazıların sonuna yazarının ismini yazmadım. Çünkü istemediler. Bazılarının kendilerinden izin alarak isimlerinin baş harflerini yazdım. Çünkü Türkiye’de şu yaşanan süreçte sıkıntı çekmelerini istemedim.
Çiçeği burnunda öğretmen Alptekin Bey’in, evini okul olarak kullanıma açan Şeyh İsmail’in, hasretini hicretle taçlandırıp oralarda ahiret kapısını aralayan Erkan Çağıl Bey’in hikayeleri…’’
Ali Akkız’ın ‘Tanzanya Notları 1- HAKUNA MATATA’ kitabı Crab Publishing’de yayınlandı.
Kitabı satın alacağınız link:
HAKUNA MATATA – Crab Publishing
