Merhaba kırgın çiçek…
Yunus değilim ben,
Sormayacağım annen ve babanı.
Sormayacağım rengini,
Sormayacağım başka başka…
Madem ki kırmışlar seni,
Madem ki bükülmüş boynun,
Madem ki uzaktasın dalından,
Ve yaprağından, kökünden…
Sana müjdeler verecek…
Seni kırılan yerinden öpeceğim.
Merhaba solgun çiçek,
Belki sana renkler,
Belki sana kokular vermeyeceğim,
Ama sen ki bir ayine.
Ama sen ki dupduru bir su misali,
Öylece ben,
Öylece biz oluyorsun ya,
Sende kendimi göreceğim,
Madem ki unutmuşlar seni burada.
Madem ki ayaklar altındasın,
Madem ki her izle acımaktasın,
Sana müjdeler vereceğim,
Merhaba durgun çiçek,
Bakma yüzüme sitemkar.
Sana kalbimden umutlar,
Sana maziden rayihalar vereceğim.
Gökhan Bozkuş
“Bin kere mazlum olsan da bir kez zalim olma dedi babası oğluna zulmeden olmaktansa zulmedilen olmak daha insancadır”
Gülün Adı/ Umberto Eco
Hizmetten | Gökhan Bozkuş
