Malını Allah’a satanlar…
Hz. Osman (ra) servetini değişik zamanlarda Allah yolunda cömertçe dağıtan infak kahramanıdır. Bir gün Şam’dan Hz. Osman’a (ra) yüz deve yükü buğday gelmişti. Kıtlık senesiydi. Sahabeler Hz. Osman’ın (ra) etrafını çevirdiler. Buğdayı satın almak için Medineli müslümanlar yüksek fiyatlar verdiler. Hz. Osman (ra) kabul etmedi ve gelenlere; «sizden daha yüksek fiyat veren var O`na vereceğim.” dedi.
Sahabe efendilerimiz buna üzüldüler, doğruca Halife Hz. Ebû Bekir’in (ra) yanına gittiler. Durumu Hz. Ebû Bekir’e (ra) arz ettiler : “Ya Emire’l Mü’minin Hz Osman’a (ra) bugün yüz deve yükü buğday geldi. Yüksek fiyat vermemize rağmen bize vermedi. Hep sizden daha yüksek fiyat veren var ben ona vereceğim dedi. Muhacir ve Ensar’a bunu yapmak reva mı? Daha fazla para istemesi ona yakışır mı?” dediler.
Hz. Ebû Bekir (ra): “Siz Osman hakkında kötü düşünmeyiniz, aranızda bir münakaşa da çıkmamıştır. Osman, Rasûlüllah (sav)’ın Me’vâ Cennetinde refikidir. Resul-i Ekrem’in damadı olmak şerefini kazanmıştır. Her halde siz onun sözünü yanlış anladınız, beraber gidelim” buyurdu. Beraber kalkıp Hz. Osman’ın (ra) yanına vardılar.
“Ya Osman! Ashâb-ı Kiram senin bir sözüne üzülmüştür. Kimdir sana yüksek fiyat veren?” Hz. Osman (ra) “Evet ya Halife-i Rasûlüllah! Onlardan iyi olan bire yedi yüz veriyor. Bunlar bire yedi veriyorlar. Biz buğdayı bire yediyüz verip alana verdik. Allah’ın şu ayetini okumadınız mı?
Mallarını Allah yolunda harcayanların durumu, bir tanenin durumu gibidir ki, yedi başak bitirmiş ve her başakta yüz tane var. Allah, dilediğine daha da katlar. Allah’ın rahmeti geniştir. O, her şeyi bilir.” (Bakara Suresi-261)
“Allah yolunda mallarını infak eden, sonra verdiklerinin arkasından başa kakmayı, gönül incitmeyi uygun görmeyen kimselerin Rableri yanında mükâfatları vardır. Onlara hiçbir korku yoktur ve onlar, üzülmeyeceklerdir.” (Bakara Suresi-262)
Bundan sonra yüz deve yükü buğdayı Medine-i Münevvere’de bulunan fakirlere dağıttı.
Devrin Sahabeleri
Yunanistan`daki muhacirleri Tanzanya’dan bir grup arkadaş muavenet niyetiyle ziyaret ediyor. Neredeyse tamamı yerli arkadaşlardan oluşan ekibin ziyaretinden Yunanistan`daki muhacirler o kadar memnun oluyorlar ki, ağlayarak şunları ifade ediyorlar: “Daha dün denilecek yakın bir gelecekte biz Afrika’ya yardım ediyorduk. Şimdi Tanzanyalardan buralara bizleri ziyarete gelmeniz bizleri o kadar memnun etti ki çektiğimiz tüm acıları unuttuk”
Dün Hz. Osman`ın (ra) kıtlık yıllarında Medine`de gösterdiği civanmertliği bugün insanlık ölmedi dedirten bir dayanışma ve yardımlaşma örneği ile devrin Habeşistan’ları ve Necaşileri gösteriyor.
İnsanlık Ölmedi
Avrupa’ya ulaşma umuduyla Afrika’dan yola çıkan göçmenlerin dramı sık sık Akdeniz’deki kurtarma operasyonlarıyla gündeme geliyor.
Ancak İtalya’ya ayak basan göçmenlerin umuda yolcuğu burada son bulmuyor. Birçoğu Fransa’nın eski sömürgelerinden gelen göçmenler en az Akdeniz kadar tehlikeli bir başka engele yöneliyor: Alp Dağları.
Fransa – İtalya sınırındaki Briançon kasabasına sert geçen kış mevsimine rağmen her gün ortalama 10-12 göçmen ulaşıyor.
Çoğu hayatında kar görmemiş, sıcak kıtanın insanları derecelerin -20’leri gösterdiği soğuk kış gecelerinde, yetersiz ekipmanla, 1.800 – 2000 metrelik rakıma sahip geçitleri aşıyor.
Akdeniz’de yaşanan dramları ekranları başında izleyen Fransız köylüler, yanı başlarında benzer dramların yaşanmasına engel olmak için, yılın ilk karıyla birlikte gözlerini İtalya’dan gelen dağ yollarına, patikalara çevirdi.
Briançon ve çevre köylerde yaşayan halk, “SOS Alpes Solidaires” (Alp Dayanışması) adı altında organize olarak Fransa Alpleri’nde kendi imkanlarıyla göçmen kurtarma operasyonu yapıyor¨ (Euronews)
Tarih bu türlü insanlık örneklerini kaydediyor.
Tarih Türkiye’den zulümden kaçan insanlara bağrını açan insanları Hz. Necaşi ile devletleri ise Habeşistan ile beraber anacak…
Rabbim ülkemdeki zulmü bir an evvel zalimle beraber bitirsin inşallah…
