117
Bir bardak çay…
İçip gideceğim.
Öyle uzaklardan ,dağlar ve yollardan,
Biraz rüzgâr , belki de bir tutam yaşamak,
İzbe bir sığınaktan geriye kalan ümit,
Ve yağmurla belki de,
Tutup bardağımı,
Merhaba diyeceğim.
Bir bardak çay…
Bilirsin, her şey onda başladı,
Ben Herzegû, öyle diyor aynam bana,
İnanmıyor gözlerim kalbime,
İnanmıyor kalbim gözlerime,
Buğusu bardağın dokunurken yüzüme,
Belki seni görürüm ümidiyle,
Bakarak içine,
Elveda diyeceğim.
Hizmetten | Gökhan Bozkuş
