Aslında her yok oluş başka bir var oluşun başlangıcıdır
Her bir hayat sahibi varlık, ekosistem içerisinde yaşamları boyunca üzerlerine tevdi edilen görevi kabiliyetleri nispetinde yaparlar. Gün gelir ömür sermayeleri biter. Elveda derken hayata, bu kez başka hayatların gelişimi ve devamı için toprağın sinesinde gübre olurlar.
Ölümleriyle insana hem tiksinti veren hem de ruhuna elem veren hayvanat çok hızlı ve etrafa zarar vermeyecek şekilde yeryüzünden silinip kaybedilmektedir. Bu işlemin gerçekleşmesi akıllara durgunluk verecek mahiyette ve çabukluktadır.
Ölümle tanışan her bir canlı varlık birçok değişim basamaklarından geçer. Bu basamaklarda atlama olamaz; zincirleme bir kimyasal dönüşüm gerçekleşir. Yağmur, kar, rüzgâr, hava, ışık ve sıcaklık gibi cansız faktörler, ölmüş olan varlığa doğrudan ya da dolaylı olarak etki ederler. Asıl değişim ayrıştırma ve toprağa ya da su zemininde tortu biçiminde depolama işinde vazifeli değişik boyuttaki organizmalarla sağlanır. Canlı faktörler ise aşağıdaki sıraya uygun biçimde geri dönüşüm mekanizmasına dahil edilir.
1.Görevli diğer hayvanlar tarafından yenerek onların yaşamı için besin olur.
2.Arda kalan parçalar, bir kısım böcekler tarafından hızla küçültülür ve topraktaki doğal kimyasal atık fabrikasına hazır hale getirilir.
3.Topraktaki ayrıştırıcı bakteriler ve mantarlarla yeniden küçük parçacıklara ayrıştırılır.
4.Bitkilerin kullanabileceği azotlu tuzlar haline getirilmesi için görevli diğer bakterilerce oksitlenir.
5.Suyla birlikte bitki köklerince alınır ve fotosentez fabrikasında protein ve diğer azot içerikli organik besinlere dönüştürülür.
Yukarda da bahsedildiği gibi bazı canlıların yok edilişi bir kısım canlıların hayatının başlaması ya da devamına sebep olur.
Hizmetten | Zekeriya Çiçek
