Çakallar ve sırtlanlar dolaşıyor korkmadan,
Zincirlere vurulumuş çünkü korkusuz Aslan,
Ümidimi kesmedim hiç bir zaman Sema’dan,
Bir inayet gelecek kader yine gülecek.
Ama biraz da gayret lazım değil mi söyle,
Elin kolun mu bağlı boş durulmaz ki böyle,
Dik yamaçlı dağlara tırmansana elinle,
O zaman o yokuşlar dümdüz olur önünde.
Vefasızlık diz boyu yorgun düşmüş küheylan,
Elin ayağın varken bakma öyle uzaktan,
Bigane duramazsın Allah yaratmış insan,
Boş ver milleti sen kendinden haber ver
Millet dediğin koca bir yalan imiş,
Bir kısım hırsızın önünde nasıl eğilmiş,
İyi insan olmaksa asıl erdem bu imiş,
Her milletin olmaz mı iyisiyle kötüsü.
Ümidimi soldurmam gözyaşımla sularım,
Zalime bel bükmeden onurumla yaşarım,
Nehirler kuruyunca kanımı su yaparım,
Yine kopmam hayattan dayanırım Rabbime.
Sen bir yola düş hele hiç arkana bakmadan,
Ne kapılar açacak Rabbin sana o zaman,
Sür atını denize açıverir Yaradan,
Firavunu boğar da deniz sana yol olur.
Kovulsam da yurdumdan bu aslında hicrettir,
Döneceğim yakında bu kovana bir derttir,
Bu zulmün hesabını sormayan da namerttir,
Adalet ve kalkınma demiştin ya eskiden.
Karşıyaka bir alem Göztepe’den bakınca,
Sana tuzak kurmuşlar vatanında düşmanca,
Hasret bir gün bitecek yârine kavuşunca,
Sema sana küsmesin gerisini düşünme.
Hizmetten | Priştinalı Yusuf Demircioğlu
