Bu vebal bizim | Ahmet Selim

Toprağa zamansız düşüyor canlar,
İhtiras uğruna akıyor kanlar,
İnsanlık adına çalıyor çanlar;
Bu vebal bizim…

Daha kaç ocağa ateş düşecek?
Hayata daha kaç masum küsecek?
Korkarım belalar yakın, gelecek;
Bu vebal bizim…

Fırat’ın kıyısı kurtlara pazar,
Kuzular boğulur suları mezar,
Dünyadan çekilmiş İlahi nazar;
Bu vebal bizim…

Nurefşan simalar hüzün döküyor,
Zulüm, her tarafa ayrı çöküyor,
Hoyrat eller kökleri bir bir söküyor;
Bu vebal bizim…

Kanayan yara çok kimse sarmıyor,
Bina yıkılıyor kimse onarmıyor,
İnsanım demeye dilim varmıyor;
Bu vebal bizim…

Hizmetten | Ahmet Selim