Sosyal Soykırım Sergisi, 16 Kasım’da Bethlehem deki 25. programını düzenledi. Sergi kapsamında 140 kişiye ait 400’ün üzerinde hatıra sergileniyor ve bugüne kadar 14 farklı şehirde ziyaretçilerle buluştu. Sergide 25 genç gönüllü olarak görev aldı.Ayrıca bu programda, Öteki Çocuklar belgeseli de gösterildi. Belgesel, Bethlehem ile birlikte 19 farklı yerde izleyicilerle buluştu. Serginin koordinatörü Aslıhan Kas, açılış konuşmasında şu mesajı verdi:
“Sergi ve Öteki Çocuklar belgeseli vesilesiyle, Türkiye’de ötekileştirilmiş insanların sesi olmaya devam edeceğiz. Zulüm sürecinde 2.2 milyon insan soruşturma geçirdi, yarım milyon insan tutuklandı ve 700’den fazla bebek ve çocuk hâlâ cezaevinde anneleriyle birlikte kalmaya devam ediyor. Siz de yakınlarınızın hatıralarını bu sergide paylaşmak isterseniz, lütfen bize ulaşın. Birlikte unutturmayalım ve hukuk mücadelesi verelim.”
Program sırasında katılımcılar, sergi ve belgeselin kendilerinde uyandırdığı derin duyguları ve kendi hikayelerini paylaştılar.
Katılımcılardan Erkan E., belgeselde bir çocuğun, haksız yere tutuklu babası için söylediği “Babamla bir kahvaltı yapmayı bile çok özledim” sözlerinden ne kadar etkilendiğini dile getirdi. Türkiye’de haksızlık yaşamış insanlar için hem uluslararası arenada farkındalık yaratmanın hem de onların ihtiyaçlarını karşılamada destek olmanın önemini vurguladı.
7 yaşındaki Sinan, sergiyle ilgili hislerini şu sözlerle ifade etti: “Eğer tek bir kelimeyle anlatacak olsaydım, bu kelime ‘şok’ olurdu.” Sergide kendisini en çok etkileyen hikayenin, babası cezaevinde olduğu için bunalıma girerek yaşamına son veren 16 yaşındaki Bahadır Odabaşı’nın hikayesi olduğunu paylaştı.
16 yaşındaki bir başka katılımcı ise serginin kendisine yaşadığı acı bir anıyı hatırlattığını söyledi. Darbe sonrası iki yıl boyunca babasını göremediğini, babasının ise yeni doğan kardeşini hiç göremediğini anlattı. İlk buluştuklarında kardeşinin babasından korktuğunu dile getiren genç, bu olayın kendisini derinden etkilediğini belirtti ve sözlerini, “Umarım herkes bir gün sevdiklerine kavuşur” diyerek tamamladı.
Nesrin Kırlar ise vefat edenleri anma köşesinde babası İbrahim Söylemez ve ablası Feyza Söylemez’in isimlerini görünce yaşadığı duyguları paylaştı. Babasının KHK ile işinden atıldığını, beş çocuğuyla birlikte işsiz kaldığını ve tüm bu yaşananlara dayanamayarak kalp krizi geçirerek hayatını kaybettiğini anlattı. Ablası Feyza’nın ise üzüntüden kansere yakalanıp gaybubette hayatını kaybettiğini ifade etti. Babasının vefatından sonra “pardon” denilerek göreve iade edilmesinin acısını şu sözlerle dile getirdi:
“Babamın en büyük dileği, ‘Kızım, ben terörist değilim. Bunu bütün dünyaya haykırın’ demekti. Bugün bu programda onun adını görmek benim için tarifsiz bir duygu oldu.”
Sergide paylaşılan tüm bu hikayeler, haksızlıkların insanlar üzerinde bıraktığı derin yaraları bir kez daha gözler önüne serdi. Katılımcılar, adalet, özgürlük ve insan haklarına olan özlemlerini dile getirirken, herkesin bu mücadelede birlik olmasının önemine vurgu yaptı.
