Bu Yolun Kaderi
Garibüzzaman haber vermişti ,
Yolun yolcusu sırra ermişti ,
Kader yollara güller sermişti,
Bu yolun kaderi çiledir elbet.
Bu yolda olana gerektir sabır
Biliriz ki imtihan çok ağır
Başın dara düşünce Rabbini çağır
Bu yolun kaderi çiledir elbet.
Geride kaldı anne baba yar
Rabbim sen bizi şefkatinle sar
Söz verdik Rabbimiz son nefesimize kadar
Bu yolun kaderi çiledir elbet.
Geçerken Meriç’ten Hakka ulaştın
Nasipsizler soruyordu bu işe nereden bulaştın
Oysaki bilmezler Rab’be kavuştun
Bu yolun kaderi çiledir elbet.
Bir yudum su çok muydu sana
Bize de şefaat eder misin söyle bana
Varınca Kevser’den iç kana kana
Bu yolun kaderi çiledir elbet.
Denize düştü masum yavrular
Gözyaşı kurudu ağlayamaz oldu analar
Vallahi mahşere kaldı onca hesaplar
Bu yolun kaderi çiledir elbet.
Hücreler sana Hakka visaldir
Yaşadığın Asra mühür misaldir
Üzülme yoldasın Resulullah’tır
Bu yolun kaderi çiledir elbet.
Okunan kitaplar hayata geçti
Yolun yolcusu Rıza’yı seçti
Çekilen çileler artık bir hiçti
Bu yolun kaderi çiledir elbet.
Dünyaya dağıldık derdimiz iman
Rahmetini umarak her an
Yoluna kurbandır bu tendeki can
Bu yolun kaderi çiledir elbet…
Turan Egeli’nin kaleminden…
