147
Bu sürecin mağdur ve mazlumlarından bir maznunun Mahkemeye müdafaa için sunduğu manidar bir şiirini takdim ediyorum:
Bir kalkışma oldu güzel yurdumda,
Ben bu işe şaştım kaldım Hakim Bey,
Alet oldu buna şanlı ordum da,
Hayret ettim dondum kaldım Hakim Bey.
Biraz zaman geçti kapım çalındı,
Emniyette ifadeler alındı,
Teröristsin diye damga vuruldu,
Güler misin? ağlar mısın? Hakim Bey.
Kırk yıl bu vatana hizmet eyledim,
Hayatımda hile hurda bilmedim,
Böyle bir dönemi asla görmedim,
At izi, it izi sarmaş Hakim Bey.
On dört yıldır anam babam yanımda,
Onunla yaşadım bu vatanımda,
At’a it demek yok imanımda,
Sicilim tertemiz benim Hakim Bey.
Anam göçtü, babam kaldı benimle,
Konuşurum avuturum dilimle,
Bezini bağlarım kendi elimle,
İşte günlerimin özü Hakim Bey.
Babam beni bilmez, kimseyi bilmez,
Aç olduğun tok olduğun söylemez,
Ne söylersem dinler, ama dinlemez,
Alzaymır hastası babam Hakim Bey.
Üç tanık konuştu birisi kayıp,
Bulmadılar bende ne suç ne ayıp,
Devlet müessese açıp kapayıp,
Hatayı da bana yıkar Hakim Bey.
İrtibatı, iltisak bunlar nasıl hak,
Madem Müslümanız dön Kur’an’a bak,
Para verip almak, para yatırmak,
Bank Asya’ya suç sayıldı Hakim Bey.
Kim açtı bankayı, yurdu, okulu,
Dönüp de sormuyor bir Allah kulu,
Birinin bunlara düştüyse yolu,
Soluğu hapiste alır Hakim Bey.
Aldandık dediler, kapandı işler,
Bütün bu kurallar garibe işler,
Hapishanelerde sönüyor düşler,
Buna dur diyecek yok mu Hakim Bey.
Memlekette anayasa kanun var,
Yaşamsal alanda kurallar koyar,
Kanun koyan aklanmaya hakkı var,
Benim hakkım yok mu böyle Hakim Bey.
Söylenecek söz çok ama ne çare,
Gönlümüze çöktü kor gibi yâre,
Hırsız, katil, zanî gezer avare,
Erbab-ı ilm mahpus oldu Hakim Bey.
Helâlinden kazan hayır da harca,
Aman dikkat eyle hiç girme borca,
Devlet mala mülke fren koyunca,
Ekmek bile almak zor be Hakim Bey.
KHK’lı isen bir şey yok yok yok,
Temiz hava bile görülüyor çok,
Açların halinden anlamaz ki tok,
Diplomalar çöpe gitti Hakim Bey.
Kaynak: Abdullah Aymaz | Samanyoluhaber
