M.Fethullah Gülen Hocaefendi’nin 1992 yılında İstanbul’da Hizmeti anlattığı vaazından satır başları:
- “Benim çocukluğumdan bu yana hiçbir sevdam olmadı. Sizlerle temsil edilen bu hizmet sevgilim gibi oldu.”
- Onun zülüflerinin dağılmasından çok korktum, tir tir titredim. Hizmet benim göz ağrımdı, onunla hayatı tanıdım ve sonuna kadar da rabbim onunla devam ettirsin. Fıtratımla bütünleşti.
- Ben öyle içeriye girdiğimde paçamdan tutan, eteğimi çeken çocuğum, torunum yok benim. Yatağımı serenim yok. Yemeğimi yapanım yok benim…”
- Arkadaşlarımız istişare etmeli. Ferdi kararlar merdudtur bizim için.
- Ben hiçbirinizden ihlaslı ve samimi değilim. Sizin içinizde bulunmamı paye saydım.Sizin gibi arkadaşlarım var benim. Sizin refikinizim.
- Altı insan ile görüşmeden oturup karar vermedim.
- Rica ederim tam kırk sene. Atın çocukluğumu on dört on beş sene yaşı tam kırk sene. Gözümü açtım kapadım hep bu dedim
(FKM, 27.09.1992)