Emin Osman Uygur
Gün geçmiyor ki yeni bir ümit doğmasın bütün renkliliği ve sıcaklığı ile gönül dünyamıza, yeni ufuklar yeni derinlikler açılmasın beşer desenli hülyalarımıza ve dokunmasın o nurani elleriyle yemyeşil vadilerde yağmur taneleri gibi bereketli rüyalarımıza.
Zorluklar bizi alıkoymaz yolumuzdan. Biz her dem yeni oluruz, yeni yollar buluruz güzelliklere. Yüzler ilahi isimlerin binler penceresinden bakarız hayata. İman adlı nur ile genişlenir ufkumuz, ondan gelen esintilerle şad olur ruhumuz.
O kadar zorluklar için yeni bir yol açıldı işte. Apaçık Görüşler var şimdi gündemde. ‘Biz buradayız, biz sizinleyiz’ diye ses verenler var naçar kalınan yerlerde. Allah deyip çıkanlar, Allah deyip girenler ve Allah deyip koşanlar var meydanda. Bakın uzaklar nasıl yakın oluyor, adım kardeşliğe nasıl akın oluyor bu devranda.
Medrese-i Yusufiye’de vaktini bekleyenlere ümit olmak, onları unutmamak, onlarla gönül diliyle görüşmek, iman ehlinin her durumda geleceği güzelliklerle inşa etme idealinden geri dönmediğini, genç nesillere hayatın akışı içinde önemli değerlerin nasıl yaşatılacağını da göstermek için ve en önemlisi Allah rızası için.
Nasıl mı yapıyorlar? Her bayramda içerde olan kardeşi için kahvaltı sofrasına bir tabak ekliyorlar. Bu şekilde bir nevi manevi bir buluşma oluyor. Sonra da her ayın ilk pazar günü yine bir kahvaltı buluşması oluyor. Sonra manevi alemde kahvaltı sofrasında buluşanlar bir nevi kardeş aile oluyorlar ve bu buluşmalar her ay devam ediyor.
Bu buluşmalara da Apaçık Görüş Günü adı verilmiş. Bu buluşmalarla ilgili fotoğraflar, görseller gerekli platformlarda yayınlanabileceği ifade edilmektedir. Bununla birlikte edebi faaliyetler de devreye girmiş, Apaçık Görüş Günü adında bir de şiir kaleme alınmış.
Bu iş biraz fazlaca uzadı gibi
Aylar yıllar oldu görüşmeyeli
Bence daha fazla uzamayalım bu işi
Dört duvar mı durduracak bizdeki muhabbeti?
Hadi çıkın gelin eskisi gibi
Şimdiden adını koyalım adını
Her ayın ilk pazar günü, iyi mi?
Seversin bilirim kahvaltı muhabbetini
Bekliyoruz, servis başlar saat on gibi.
Projenin kurucuları, bu faaliyetin devam etmesini, zamanla daha farklı aktivitelerle zenginleşmesini ve bunun için yeri, hali uygun olanları destek vermelerinin çok iyi olacağını ifade etmektedirler. Proje metninde Gönül Buluşmaları adlı bir yazı da yer almış ve bu yazıda farklı ve önemli yorumlara yer verilmiştir. İşte birkaç cümle:
“Yıllar var ki her bayram ayrı bir hüzün çöküyor yüreklerimize. Telefonların başında beklemekle geçiyor günler, duyabilmek için sevdiklerinizin seslerini, sayılı ve kayıtlı dakikalarda. Mutlu sayıyoruz kendimizi ‘İyiyiz’ dediklerini duyunca. Dışarda binlerce vefalı dost da pek farklı sayılmaz aslında. Ama hazırlık yapıyorlar bayramda sofralarınıza sizler gelecekmişsiniz gibi. Belki Almanya’ya konuk olacaksınız belki Kanada belki de Japonya’ya. Ve bir mahkûm hayalini kuruyor konuk olacağı sofranın, ailenin. Mekanlar uzak olsa da aynı anda birlikte olmanın sevinci ile gözler yaşarıyor. Yeni dostluklar kuruluyor, görüşmeden ama gönülden.”
Ne güzel değil mi, insan olmak ve insan olmanın huzuruna varmak ve insanca bir hayat sürmek. Derde müptela olanların dertlerine derman olmak, bir selam vereni kalmayanlara bulut bulut, yağmur yağmur selam olmak. Allah için yola çıkanların şiarı olmuş, her güne yeni bir ümit ile uyanmak ve yeni projelerle hayata yürümek.
