Sefinem gark oldu, dert deryasına, Sahra-yı sinemi, sel aldı gitti. Hasretkeş olmuştur dil leylasına, Bülbül-teg zarımı gül aldı gitti.

Canımdan öte can hocam Ben sizi tanımakla insan olduğumu bizi yaratan Rabbimizin en kıymetli en değerli varlığı olduğumu sizden öğrendim daha önemlisi kainatın efendisi efendimiz (SAS) Sizinle gerçek manada öğrendim ve anlamaya çalıştım sizin göz yaşları içinde bize anlattığınız Rabbimizi Efendimizi sas ve onun güzide sahabelerini gerçek manada sizden öğrendim yaşat ki yaşayasın düsturu ile hep bizlere olmamız gerektiği gibi olmayı öğrettin… Yazacak o kadar güzel şeyler var ki anlatamam Canım hocam biz sizden hep razı olduk Rabbim de sizden razı olsun Sizi ve bu güzel hizmeti tanıma lütfu veren Rabbime nimetleri adedince şükürler olsun Kabriniz cennet bahçelerinden bir bahçe mekanınız cennet olsun Rabbim ahirette efendimizin sancağı altında tekrar bir arada olmayı nasip etsin Amin 🙏

Sevgili hocam, hizmetin içinde yetişmiş insanlar olarak dava arkadaşlarınızla beraber nelere vesile olduĝunuzu gördük ve yașadık. Biz bazı şeyleri tam anlamıyla anlayamayıp, yaşayamamıza rağmen, ilim-düşünce kaynağımızın doğru yerden olduğuna tam inanıyoruz. Islam'a bakış açınızdan ta insanlık ve dünya hakkındaki birçok konuda, hayatımızda çok etkili şahsiyetler oldunuz / oluyorsunuz. Hal böyle iken hakkınızdaki sû-i zanlara da kulak asmıyoruz - çünkü iddialar kanıtlanamıyor, yalan veya iftiradan ibaret olduğu gün geçtikte ortaya çıkıyor. Seni görmeyi çok istiyordum, ama bunun da bir önemi olmadığına olgunlaştıkca anladım - önemli olan gönüllerin inşâallah bir olmasıydı. Hocam sen bu millete ve insanlığa çok emek verdin, çok dertlendin - gözünden yaş hiç birzaman eksik olmadı. Biz senden razıyız, Allah da senden razı olsun. Ruhun şâd, mekanın cennet olsun örnek insan ...

Değerli büyüğüm zatı alinizi yıllar önce (canım dayımın verdiği )vaaz kasetlerinizle tanıdım. O zamanlar anlattıklarınızı anlamakta çok zorlanıyordum çünkü dinim hakkında yok denecek kadar az bir bilgiye sahiptim . Dinimi daha iyi anlamak ve öğrenmek için kasetlerinizi tekrar tekrar dinliyordum. Sayenizde dini yaşantıma çeki düzen vermeye çalıştım. Allah sizden ebeden razı olsun değerli hocam. Mekanınız cennet olsun.

Sabah 7'de telefonuma gelen mesaj ile donup kaldım. Benim de hidayetime vesile olduğu için kendisine minnettarım. Bu dünyada yolunda, Ahirette ise yanında olabilmeyi temenni ediyorum. Kendimi hiç bu kadar öksüz ve yetim hissetmemiştim.

Cher professeur, repos en paix. Tu a été une lumière qui a éclairé les horizons du monde entier. Que tes prières soient une source énergie à tous les membres du hizmet.

Hocalarimin hocasi Insan, ömrünün son gününe kadar öğrenci olarak kalacak demislerdi. Oysa ki ben liseyi, universiteyi bitirdigimde, ogrenim doneminin bitecegini dúsúnüyordum. Sasirmistim... Bu hocalar neden böyle düşünüyorlar?. Saskinliklarla, Mogol Türk Lisesinde devam ettim cünkü - hergun yeni seyler ogreniyordum okulumda… yalniz bu sadece pozitif ilimler degildi , edep , ahlak denen dunyanin yeni nesline unutturulmaya calisilan degerleri, burada arkadaslarimla beraber ogreniyorduk, daha dogrusu ogretiliyorduk. Derken... hicbir zaman yadimdan silinmeyecek o dört seneyi tamamlayip altin yuvamdan ucma zamani gelmisti. Korunan, kollanan yuvamdan disari yoni canavarlasan bir dúnyaya ucmak urkutucu gelse de zaman ucma zamaniydi. Ben nerelere ucarsam mutluluk yemi bulurum diye dusunurken , gene Onlar yetisti, Git dediler, Cennet diyari olan Turkiye’ye… O kadar seviyordum ki Onlari tereddutsuz “olur” cevabi yukseldi sinemden…. boylece yolculuk sevgili hocalarimin memleketi Turkiye’ye oldu. Farkinda olmadigim bu yolculuk hayatimin ebedilesecegi iki cihan saadetini bulacagim bir yolculukmus. Bu yolculukta nasil yurumem, oturmam, kalkmam ve kimi ornek almam gerektiğini öğreten bir hoca buldum kendime. Yeni hocam, haritan Kuran-i Kerim, rehberin Hz.Muhammed (sallahu aleyhi vessalam) oldugu surece yolculugun sonunda O’nun rizasina ulasacagimi soyledi. Ben de bir daha sasirdim cunku Yeni hocamin dedikleri lisedeki hocalarimin dediklerine cok benziyordu. Meger cok sevdigim Adem hocam, Erkan hocam, Orhan hocam hepsi hepsi onun talebeleriymis. Onlara fikir vermis gidin demis! oradakilere kardeslerinize yardim edin demis, o kadar islemis ki bu fikir Adem hocam vefat edince Mogolistanda kalcam ogrencilerimin sesini dinleyecegim demis. Bu fedakar hocamin hocasi kendisi ise kulubeciginde bizi tanimadigi halde bizim icin cok aglamis. O kadar aglamis ki gozlerinin alti sel yagmurlarindan sonra cizgili cizgili olan daglara benzemis. O tum dunya kardes olsun diye Turkiyeyi seferber etmis. Bunun adini da Gonulluler harekati demis. Eger mumkun olsaydi en basta Hocalariminin hocasina sonra tum gonullulere sukranlarimi tek tek iletmek isterdim. Hocalarimin Hocasina, Onu taniyanlara selam olsun 2009da kaleme almistim taziye defterine yazmak nasipmis Allah rahmet eylesin kiymetli hocam Emanetin emanetimizdir 😭

Canım Hocam, Yıllardır hep senin hayalinle koşup durdum. Her hafta evimizin sıcacık odasında sen misafirimiz olur, yaptığın o içten yayınlarla gönlümüze dokunurdun. Son bir yıldır ise, neredeyse her gün seninle buluşacağım ümidiyle kalkıp oturdum. Dünyada bir kez olsun, kendi gözlerimle seni görebilmeyi ne çok arzuladım… Şimdi bizleri mahzun bıraktın, nereye gittin? Senin yokluğun yüreğimde bir boşluk, ama sevgim her zamanki gibi, içimde seninle. Her gün dualarımda adın var, bundan haberin olsun. Makamın cennet olsun, Efendimiz’e komşu olsun, yoldaşın Ben seni çok seviyorum, canım Hocam.

Hocam, insaAllah vefatınız nice hizmetlere vesile olur. Cok şükür bir hocam var.

Efendim, din ve iman adına ne öğrendiysem, hemen hemen hepsini sizden öğrendim. 16-17 yaşlarında müslüman oldum. Sizin eserlerinizle, vaaz ve sohbetlerinizle ve sizin talebeniz sayılan insanlarla yetiştim. Üstad hazretleri sizinle tanıdım. 2006’da sizi ziyaret etme fırsatı buldum, musâfaha ettik, sizden dua istedim. Allah ve Peygamber Efendimiz nasıl sevilirmiş, sizin heyecanınızda ve göz yaşlarınızda gördüm. Asr-ı saadetin atmosferini bize tattırdınız, siyer ve meğazinin sırf tarihi bir vakanın olmadığını gösterdiniz, meğer siyer yaşanacakmış, uygulanacakmış... Ehl-i sünnetin temellerine ve prensiplerine sadık kalarak, selef-i salihin’in ölçüleri göz önünde bulundurularak, azîm bir saygı anlayışıyla beraber, aynı zamanda günümüzün şartlarını ve realitelerini değerlendirmeye alıp, fen ilimleri marifetullah’a açılan bir kapı olarak anlatıp, evrensel/zaman üstü bir mesaj olan İslâmı yaşadınız ve yaşattınız. Efendimizin (sallallahu aleyhi ve sellem) yüce ahlakını ve insaniyetini dünyaya tanıttırdınız ve bunu yaparken kendinizi hiç ön plana ve kendinize herhangi bir pay çıkarmadınız. Büyük bir âlim, velî, mürşid-i kâmil, dava ve aksiyon insanı olarak İslâm ve insanlık tarihin altın sayfalarında yerinizi alacaksınız. Acizane bütün bunlara bir kul olarak şahitlik ediyorum/edeceğim. Allah sizden ebeden razı olsun, Rabbi-i rahîm hizmet kardeşlerimi ve beni sizinle beraber, Efendimizin (sallallahu aleyhi ve selllem) sancağı altında haşretsin. Liyakatım olmazsa bile, ümidim bu yöndedir. Bütün hizmet kardeşlerime baş sağlığı diliyorum.

Hocadede için şöyle düşünüyorum: Mesela bir dağda kamptasın ve gecede… Yolunu gece kaybetmişsin, ama yıldızla yönünü bulabilirsin… yönünü bulmak için yukarı bakıyorsun yıldıza ama o yıldız yok oldu… çünkü o yıldız hocadedeydi.böyle hissettim hocadede vefat ettiğinde

Çobanyıldızı ışığı gittiği gibi nasıl demekte Hocaefendi gittiği gibi allah’a

Hojam vefatı haberini eşitdim …. Cok agladık , dedik “ defin edildikten sonra biraz rahatlarız “ ama olmuyor hejam sensiz. Bu sene başından beri , bir saygılı dostumun tavsiyesi ile hojamın vagızlarını ders , sohbetlerini dinlemeye başladım , toplam 170 kadar dersinini dinlemişim Allaha şukur . Jennetin sekiz kapısı acılmıştır senin icin janım Hojam. Bize seni sevdirenlerde senin derslerini janlı , janlı dinleyip , ol sohbetlerden aldıkları aksionlar ile dunyanın ceşitli ulkelerinde hizmet etdiler ve butin sıkıntılara ragmen , hizmetlerini devam ediyorlar ARO …… gonul isterdi ki hojamın sohbetlerini dinlemedikler varsa ,”dinleyelim “ denilse, keşke dinleseler ve eskiler gibi yeniden ….. !!!!!

Hocama son biat! Hersey tam 35 yıl önce yine bugünlerde başladı. Liseyi Türkiye’nin seçkin bir okulunda okurken yaz aylarında otelde çalışıyor ve turizmci olmak hayali ile debelenip duruyordum. O gün gelen bazı turistleri Sultanahmet meydani ve Ayasofya da gezdirirken O muhteşem sesi duydum. Etrafta binlerce çok görmeye alışık olmadığım insanlar tam bir sükunet içinde camiyi doldurmaya başlamışlardı. Çevredeki dükkanlardan yüksek sesle duyulan o ses müthiş ateşine bir haykırışla adeta gönülleri davet ediyordu. Allah Teâlâ ve Tekaddes hazretleri ifadesini ilk kez o zaman duymuş adeta kulaklarımı mühürlemişti. Gezdirdiğim misafirleri alarak nasipsizlik içinde oradan uzaklaştım. Ama sadece sesi kulaklarımda her zaman o tazeliği ile kalmıştı. Aradan sadece bir yıl geçmiş Uludağ Üniversitene kayıt olmak için Bursa’ya gitmiştim. Üniversite kayıtlarında aynı sınıfı kazandığımız arkadaşımın ağabeyi ile tanıştık. O ne güzel bir insan, ne kadar naif, sempatik, mütevazı ve bir o kadar da canlı heyecanlı bir karakter Ya Rabb! Muhafazakar bir aileden gelmeme rağmen yaşadığım bazı olumsuz örneklerinden dolayı dini kimliklere biraz mesafeli hatta olabildiğince uzak durmaya çalışmama rağmen bu insanın farklı yaklaşımı ve davranışları adeta gönlümü mesh etmişti. Ve derken okul başladı ve kredi yurtlarda kalmak kararı ile hayatın yepyeni bir devresine başlamış oldum. Çok zaman geçmemişti ki O tanıştığım ağabey ile hem sınıf arkadaşımın abisi hem de üst bölümlerde okuyan biri olarak yardımcı olmak için iletişiminde kalmaya devam ettim. Zaman zaman yurttaki ulkucu hareket mensupları ile bir araya gelip bazen “ aman bu tanıştığın cemaatçi “ soylemelerinin aksine karakteri ve davranışları diğerlerine hiç benzemediği için Onunla zaman geçirmeyi seviyordum. Ve günlerden bir gün istersem Bursa’yı gezdirebileceğini söyledi. Bu teklif yaşadığım yeni yeri tanımak için bir fırsat olduğunu düşünerek sevinerek kabul ettim. Osmanlı mirası bu güzel şehir her tarafı tarih ve bir o kadar da Allah’ın sevgili kullarını misafir eden adeta bir manevi iklim yeriydi. Biraz kapalı çarşıda geçirilen vakit sonrasında nefes almak ve kısa bir ziyaret için Ulucami’ye geçtik. Caminin atmosferi büyüleyici idi. Hele içindeki şadırvan bölümünde kısa bir kendini dinleme kendinle başbaşa kalma adeta rehabilitasyon gibiydi. Tam o esnada ezan okundu. Ve herkes namaz için hazırlıklara başladı. Beni gezdiren ağabey tam bir nezaket ve naif yaklaşımla istersem sadece kenardan izleyebileceğimi söyleyip bir yer gösterdi. Dine dindarlara ve özellikle cemaat temsilcilerine olan kinim o kadar fazlaydı ki adeta hesaplaşmak için bazen kendimle kavga ediyor Rabbimden uzak durabiliyordum. Ama öylesine huzur veren bu ortamda daha fazla dayanamayıp abdestimi aldım ve belki de çok uzun süre sonra ilk kez rabbime yöneldim. Namaz sonrası biten ziyaret duygu yüklemesi ile dışarıya kendimi atmıştım. Biraz daha gezip bir şeyler yedikten sonra Murad Hudevandigar camisini ziyarete gittik. Allahım bu ne güzel bir mekan. Adeta göğsüm yerinden fırlayacak gibi heyecanlanmıştım. Çok geçmeden ziyaretin başında yine ezan sesi ile insanların ikindi için toplanmaya başladıklarını farkettim. Ve Ulucamide yaşadığım duyguları yeniden yaşayıp namaz için hazırlıklara ben de katıldım. Artık güneş gruba gitmiş ama benim için fecir vakti olduğunu anlayamadan kredi yurduna geri dönmüştüm. Hayatımın belki de en huzurlu ve mutlu olduğum bir gündü bugüne kadar ki yaşamımın. Evet her şey iste o gün değişti kendi adıma… Can ağabey zaman zaman beni ziyaret ediyor güzel vakit geçiriyorduk. Ama bir gün beni yakınlarda bir yerde başka arkadaşların kaldığı bir eve davet etmek istediğini söylemesi beni çok şaşırtmış “ yoksa bahsedilen cemaat evi mi?” Sorusunu sormama neden olmuştu. Ama o güne kadar hiç bir şekilde ne dini hayat ne de dini bir davet almamıştım ama insanların olumsuz yorumlarından etkileniyordum. Tüm bu endişe ve merak içinde davete icabet edip O eve gittim. Aman Allahım bu ne güzel insanlar. Meğer hepsi önceki tanıdığım ağabey ile aynı özelliklere sahip onlarca insan gördüm. Futbol oynarken birbirlerine üslupları sevgi ve saygı ortamı gerçekten benim gibi inatçı ve kaba insanları bile etkilemeye yetti. Evet işte o gün bu insanları çok sevdim. Ve daha çok nasıl vakit geçirebilirim diye düşünmeye başladım. Aradan çok kısa bir süre geçmişti ki eğer istersem bu evlerden birinde kalabileceğim teklif edilmişti ki bu beni ziyadesi ile mutlu etmişti. Henüz iki ay geçmişti havalar soğumuş evin sıcak ortamı beni sarmıştı. Ama bazı kötü alışkanlıklarımın olması acaba nasıl olur dedirtmesine rağmen davet edildiğim evlerden birinde kalmaya başladım. Henüz tam olarak namaz kılmıyor sigara gibi önceden kalan alışkanlıkları bırakamıyordum. Ama tüm bunlara rağmen her hangi biri çıkıp neden nasıl diye bir soru sorduklarına hiç şahid olmadım. Henüz evde kalmaya başladığımızın ikinci haftasında bir gün üst sınıflardaki ağabeylerden biri namaz sonrası bir kaset dinleyeceğimizi söyledi. Şaşırmıştım ilk kez toplu bir programa davet edilmiştim oysa ki namazlara bile davet edilmiyor kendime bırakıyorlardı. Namaz bitmiş 7 arkadaş bir teybin etrafında oturmuş kasetin çalışmasını bekliyorduk. Ordaki abi kaset için kısa bir bilgi paylaştı. Allah’a imanın anlatıldığı 15 dakikalık bir hutbe dinleyeceğimizi belirtti. Ve beklenen an geldi kaset çalışmaya başladı. Aman Allahım bu nedir? Yıllar önce beni sarsan sesi yeniden iliklerime kadar işittim. Olduğum yerde kalakalmış kaderin hakkımdaki kararı ve Rabbimin muradı karşısında iki büklüm olmuştum. Bu sesin sahibini ve varsa diğer kasetlerini de dinlemek istediğimi söyledim. Hatta görmek istediğimi nasıl olması gerektiğini de sordum ama artık vaaz vermediğini bu dönemi kaçırdığımı duyduğumda çok etkilenmiş üzülmüştüm. Eğer istersem belli sayıda kaset dinledikten sonra VHS videosunu izleyebileceğimi söylediklerinde çok sevinmiş ve bir an önce kasetleri dinlemeye başlamıştım. Ve O sesi tanıdıkça sevgim arttıkça arttı. Ve artık ara dönem kampı ile birlikte bu arkadaşlardan biri olmaya karar verdim. Kamp sonrası yine tatilde memleketten gelen kardeşimi alıp evde patatesli yumurta yemek için oturmuştuk. 7 kişi aynı tavadan elleri ile yediğimizi gören kardeşim Karadeniz şivesi ile “ abi seni anama diyucum, sen onunla bile aynı salatayı yemezken nasıl olur da bunca insanla aynı tavayı ve elle yiyerek paylaşıyusun” deyişini hiç unutamadım. Ahh nerden bilsin ki bu arkadaşlar candan öte candır bana. Elhamdulillah.. Ertesi dönem artık öğrendiklerimi yaşamaya başlayan sıradan biri olarak yabancı öğrenciler ile iletişim kurmamı istediklerinde müthiş bir metafizik gerilimle başkalarına faydalı olabilmek ümidi ile kabul etmiştim. İlgilendiğimiz öğrenci arkadaşlarımız musluman değildi hatta yaşantıları sıradan bir Türk musluman ailesini rahatsız edici boyutlardaydı ama O sesin ifadesi ile sadece ummeti gayri icabet kabul ediliyor ummeti icabe olanlardan tek farklarının Kelime-i şahadet olduğu belirtiliyordu. Tüm bu motivasyonla arkadaşlarımız tüm dünyadan gelen yurt dışı öğrencileri ile ilgileniyordu. Yıl bitmiş yıl sonu kampı Uludağ’da müthiş bir metafizik gerilim ve manevi bereketi ile sona ermişti. Yeni dönemde yurt dışı öğrenci temsilcilerinin Hocamızı ziyaret edeceği ve sunumlarda bulunacağımız söylendi. Aklımdan bu nasıl olacak bu insanlar alkol alıyor ve sadece bizi kullanıyorlar gibi düşünceler geçerken “ Sizin bu misafirperverliğiniz ile beraber değil bu arkadaşlar bunlardan 7 nesil sonrası gelecek olanlar bile etkilense ben kilisede takla atmaya razıyım “ ifadesini duyduğumda utanmış ve bu yüce kametin Türkiye değil tüm insanlığı kurtaracak bir hoşgörüye sahip olduğunu bir kez daha Şahid olmuştum. Ve bugün anladım ki 30 sene önce söyledikleriniz bugün hep karşılık buldu canım Hocam!!! Evet Rabbim o muhteşem sesi yakından görmeyi lütfetti. İlk kez iliklerime kadar heyecanla titremenin ne demek olduğunu anladım orda. Heybeti bakışı nazari ve ifadeleri adeta kulaklarımıza değil direk kalbime sesleniyordu. Ve artık onu sadece sevmiyor adeta tam bir biat ile vizyonu ve misyonununu devam ettireceğime söz veriyordum. Ve sonraki yıllar hep bu düşünce istikametinde ne yapmam gerekiyorsa onun peşinde koştum ve her iki cihanda da bu arkadaşlardan ayrılmamak için hep duama devam ettim. Ve zaman geldi Bursa’da talihsiz bir dönem yaşadık. Yalancı mumları güneş sanıp peşinde koşan arkadaşlarımızla beraber hocamızı ziyarete gittik. O ne şefkat kahramanıydı ki tüm arkadaşları bağrına bastı ve hizmet dairesinde kalmaları için adeta hepimizi kucakladı. O gün orada çok az sayıdaki arkadaşla beraber kuran etrafında biatımızı yeniledik. Ahh benim güzel hocam ! Allah Şahid o biati asla bozmadım. Ve şimdi biadimi bu sefer bir kez daha huzurunda yenilemek için geldim. Bu sefer kaçırdığım vaaz döneminin aksine en yüce vaaz için çok erken saatlerde dediğin gibi camilerde değil stadları dolduracaksınız hitabını hatırlayarak en on saflarda yerimi aldım. Ve seni o müthiş vaazında bir kez daha yakından görmek için huzuruna geldim. Ama bu kez yalnız değilim yüzlerce arkadaşımın selamlarını da getirdim. Hepsi taa ilk günlerdeki gibi Goruklede nasılsa ayni kıvamı koruyorlar ve sana sevgilerini bu purkusur ağızla huzuruna iletmemi istediler. Ne olur ötelerde bu fakiri, kardeşlerini arkadaşlarıni ve aile fertleri ile beraber unutma ve efendimizin sav sancağı altında toplanacağımız o günlerde bizi de tüm kusurlarımıza rağmen eskiden olduğu gibi yine bağrına bas ve cemaatinden kabul buyur. Şahid Ol Ya Rabb !Hocamızı çok seviyoruz

Canım hocam, Asıl sevgili ile buluşma haberini, vefatından 1-2 saat sonra, gece vakti ögrendim. Amerikadaydım ve seni görmek sadece bir defa nasip oldu, 9 sene önce. Her nekadar gelemesek ve göremesek te, senin burada olman bizleri nekadar da teselli ediyormus, senin gidişinle anladim. Yetim kaldık belki ama, bıraktığın mirasınla, sen herzaman yanımızda/aramızda olacaksın. Babam 2013 yılında vefat ettiginde bukadar üzülmemiştim. Gidişin tam bir şok etti beni. Gösterdiğin yolda yürümeye, sonuna kadar hizmet etmeye and olsun! Rabbim seni peygamber efendimize komşu eylesin. Bizleride inşallah seninle buluştursun. Seni ilk İzmir’de ki son vaazında tanıdım. Abim camiye getirmişti erkenden. Vaaz başladıktan sonra susamıştım, dışarı çıkıp su içmek istemiştim ağlayarak, ama, dışarı çıksak, geri içeri girmemiz zor olacaktı. Abim sabredip dayanmamı istedi, dışarıda saat alacağını söz vererek. Çocukluk işte, (7 yaşındaydım) hemen susuverdim. Ardından sen içeri girdin, vaaz vermek için. Ne güzel di o günler! Önce sen, ardından da tüm cemaat ağlıyordu. Bilmiyordum niye ama, bende o ağlayanlar zümresinde kendimi buldum. Engel olamıyordum ağlamaya. Ve simdi geldik 37 sene sonrasına! Yine ağlıyorum, bu defa, bizden ayrılmana! Mekanın Firdevs cenneti olsun, Hocam!

Canım hocam, Allah seni cennetine koysun. Firdevs cennetinde Peygamber Efendimize komşu eylesin ve bizi de sana komşu eylesin. Sensizlik çok zor geliyor, kelimeler boğazımda düğümleniyor. Meseleleri tereyağından kıl çeker gibi çözen başka bir insan tanımıyorum. Biz sensiz ne yapacağız bilmiyorum, ama tabii ki yolumuza devam edeceğiz ve geriye dönmeyeceğiz. Senin şefaatine layık olmak istiyoruz. Seni daha iyi anlayacağız, söz veriyorum. Eserlerini daha iyi okuyacağız, videolarını daha iyi dinleyeceğiz. Söylediklerini emir telakki edeceğiz ve her birini hayata uygulamaya çalışacağız. Rabbim bize bu konuda yardım etsin. Vefatından sonra teselli bulduğumuz videoların sayesinde sesini duymadığım bir gün kalmadı; şimdiden çok özledim. Nasıl dayanacağız bilmiyorum. Allah tüm sevenlerine, kardeşlerimize, abilerimize ve ablalarımıza sabır versin. Bize birlik ve beraberlik versin. Bizi, senin çizdiğin bu kutsal yolda, aynı senin gibi yürümeyi ve hedefe ulaşabilmeyi nasip etsin. Bizi bu çizgiden bir adım bile ayırmasın ve tekrar birleştirsin. Canım hocam, sensizlik bu dünyada çok zor. İnşallah ahirette tekrar buluştursun.

Canim Hocam, Hocaefendim! Senin rehberlik ettigin bu kutlu yolculukta insallah bizler de yer alabiliriz. Daha evvelden mana büyüklerimizin onderlik ettigi ve senin de devamını getirdiğin bu yola, Hakk'in rizasinin gözetildiğine ve yasatmak icin yaşamanın temel düstur edinildiğine şahitlik ederim, ederiz... Rabbim (cc), seni, Efendimiz'in (sav) sancağı altında, O'na komsu olarak sana merhametiyle ve rahmetiyle muamele eylesin. Bizleri de bu donemde kazanma kusaginda kaybedenlerden eylemesin. Amin... Amin... Amin...

Canım hocam,dertliyim dertliyiz. Öyle düşünüyorum ki biz dertlenmeyi senden öğrendik. Senden gördük başkaları için ağlamayı. Senden gördük başkaları için dua dua yalvarmayı. Canım hocam senden görmeye devam etmeyi o kadar çok istiyorum ki. Senin zulümlerin bittiğini görmeni ve baharın geldiğini görmeni o kadar çok isterdim ki. Ama nasibinde yokmuş. Rabbim böyle buyurduysa bu da güzeldir. Seni çok özlüyorum. Özlemeye de devam edeceğim. Özlemeye devam etmeyi de çok istiyorum. Doğduğum andan beri senin o huzur veren sesinle büyüdüm. Ama seni kendim ancak Türkiye’de zulüm döneminde tanımaya ve birazcık anlamaya başladım. Ben seni bu ifritten dönemde çok sevdim hocam. Bir durum yaşadığımda senin yazdığın bir makaleyi okumak bir sohbetini dinlemek yüreğime su serpti. Ah hocam senin gül yüzünü bülbül sesini canlı olarak görüp duyabilseydim. Ama bana nasip olmadı. İnşaAllah kabrini ziyaret etmeye geleceğim. İnşaAllah cennette de beraber oluruz. Ve canım hocam seni daha iyi anlamaya çalışacağım. Seni daha iyi anlatmaya çalışacağım. Talebelerime senden daha çok örnek vermeye çalışacağım. Bu hizmeti sen bizlere emanet ettin canım hocam. Hep bizler için yaşadın,kendin için hiç yaşamadın. Günler geçiyor,beklenen gelmiyor Diyorlar beklenen en Sevdiğinin yanında Diğerleri suskun,düşünceli ve hüzünlü Ama ümitsiz değil Ama yalnız değil Ama terk edilmiş değil Ve biliyorlar ki en güzel yerde kavuşulacak tüm Sevgililere Sevgililer diyarındaki Sevgililer bekliyorlar kardeşlerini Canım hocam Bakıyorum âlem hüzünlü,âlem dertli. Sadece biz hüzünlü değiliz. Dertleşesim geliyor dökülen yapraklarla. Dertleşesim geliyor yağan yağmur damlalarıyla. Dertleşesim geliyor bütün bir varlıkla. Canım hocam sen bizim için bir güneştin. Tüm varlığı ısıtan bir güneş. Ama ne var ki güneş kendi içinde yanar. Sende bizler için ne ızdıraplar çektin kendi içinde. Artık senin için ızdıraplar bitti canım hocam. Sen vuslata erdin. Gurbetten kurtuldun. Rabbim bizleri dünyada senin bize açtığın ışık yoldan ayırmasın. Ahirette de cennetin en güzel yerinde yanında olalım canım hocam. Herkese sabrı cemil diliyorum Rabbimden.🌼

İkinci rüya: Arkaşlarla beraber bir hizmet müessesesinin içindeyiz ve siz de oradasınız. Çok samimi bir ortam var. Yüzünüz mutebessimdi. Ve gülümseyerek bize çay dolduruyordunuz. Bizimle ilgileniyordunuz. Sonra dışarı çıktık, arabayla şehri dolaştık. Orda da hepimiz mutluyuz ve siz de mutluydunuz. Epey bir yeri ziyaret ettikten sonra artık gezi bitmek üzereyken siz arabaya erken gelmiştiniz , ben de gelip tam binecekken siz arabayı sürüp gittiniz. Beni görmemeniz imkansızdı. Ama demek ki böyle gerekiyordu. Arkanızdan baka kaldım ve belli bir müddet donakaldım. Sonra yavaş yavaş yoluma devam ettim. Huzur içinde yatınız. Allahım sizi Efendimize komşu eylesin, sahabelere komşu eylesin inşallah cennette🤲🤲🤲

Dünya genelindeki bütün dava erlerine selam olsun! Değerli kardeşlerim, herkeste olduğu gibi büyüğümüzün ahirete irtihali beni de çook ama çook üzdü. Hala rüyada gibiyim. Sanki zaman durdu, mekan kavramı kayboldu benim için. Ama Allahın takdiri, rıza göstermeliyiz. Büyük değeri kaybettik. Ama bize onun geriye bıraktığı örnek bir hayat kaldı. 21. yüzyılda nasıl mümin olunur tek tek gösterdi. Kuran belli, sünnet belli,helal belli , haram belli ve bunları yorumlayan pırlanta ve risalelerimiz var. Bu kaynaklara sımsıkı sarılarak,bütün meselelerimizi danışarak vifak ve ittifak içerisinde devam etmeliyiz. Bizden öncekiler nasıl güzel bir temsil sergiledi ise biz de bizden sonrakiler için güzel bir hayat yaşayarak emaneti teslim etmemiz gerekiyor.

Salam aleykum. Ben Allahı, peyğamberi ve hizmeti hoca efendi sayesinde tanıdım. Yüce Allah hocamızı peyğamberimize komşu eylesin.

10 yıldan fazladır ayrı kalmama rağmen Hoca Efendi'nin vefatından sonra bir hafta kendime gelemedim. Kendi çapımda dualar edip halkaya dahil olmaya çalıştım. O'na yapılan kötü yakıştırmaları hiçbir zaman kabul etmedim. Her insan gibi hataları olmuş olabilir ama günümüzde dini anlattıklarını yaşayarak gösteren çok değerli bir Lideri kaybettik. Değeri ve öğrettikleri özellikle şimdi kötü konuşanlar tarafından 5-10 yıl içinde anlaşılacak. Başınız sağolsun, Allah gani gani rahmet eylesin.

Jazakallah khair Shaikh for all your efforts and starting a fountain of knowledge which plays a considerable role in the whole world. May Allah bless you for this eternally, ameen!

Aziz hocam Rabbim sizden razı olsun yaptığım her işte düşüncemde dilimde her şeyimde sizi buluyorum o kadar çok şey öğrendimki sizden ve sizin ruhunuzun ufkuna yürümeniz daha bir dikkatli görmeme vesile oldu sohbetlerinizi artık daha bir farklı dinliyorum etrafıma bakıyorum sizi nerede bulabilirim diye düşünüyorum hayatımın her şeyinde varsınız Efendimiz hayra vesile olan yapan gibidir diyor sizde değil sadece bana milyonlara vesile oldunuz elhamdulillah bizler sizin manevi evladınızız inşaAllah bu kervan yürüyecek Allah’ın izniyle sizin gidişinizle Hz Yakub’a döndük kalbimdeki sızı hiç geçmiyor ❤️‍🩹Rabbime bin şükür beni bu hizmete dahil ettiği için ne kadar şükretsem az sizi Rabbime emanet ediyorum Allah için sizi çok seviyorum