Adı konmamış bu Yusuf destanın,
Gömleği yırtılmış masumuyuz biz,
Adavet ve zulüm zindanının,
Hased kurbanı mahkumuyuz biz.
Cefa da sefa da bize Canan’dan,
El etek çekip yalancı dünyadan,
“Lâ” dedik her şeyi çıkartıp aradan,
“Allah var O yâr” narıyla tutuşan,
“Lâilahe İlllah” mumuyuz biz.
Çekirdek olmaya ahir zaman zulmetine,
Avuç avuç saçılan nur tohumuyuz biz,
Gönüller muhabbetine Kuran hizmetine,
Alınların nurlu mühürleri hatemiyiz biz,
Toprağın bağrında çürüse de gövdemiz,
Ağaç olmanın onurlu ölümüyüz biz,
Yaşamanın değil yaşatmanın hadimiyiz biz.
Dertsiz değiliz, dertliyiz dert çekmeye,
Umut derip bütün aleme ekmeye,
Ruhsuz bedenlere nurdan gömlek dikmeye,
Sevda yumağının düğümüyüz biz,
Ummandan çöle yeni bir dünya kurmaya,
Nur taşıyan hadimin adımıyız biz.
Hak hatırına dönmeyiz yolumuzdan,
Allah’ın Habibi Nebi gülümüzden,
Kim kalmışsa habersiz dilimizden,
Ayağına serilen Aşk kilimiyiz biz,
Nur yolunun tozuyuz, kumuyuz biz.
Halimiz gözyaşı Zindanda suyumuz,
Ağlamakla dolar gönül kuyumuz,
Libaslar alevden sırattır yolumuz,
İkrarın dönülmez kasemiyiz biz,
Lâ sonsuzluk hecesinin Âdem’iyiz biz.
Musab’ı setre yetmeyen hasır bezi,
Uhud’daki mızrağı, inen gürzü,
Sıddıklar, Ömerler sinesindeki arzı,
Ten-i Hamza’nın cemalini çalan hırsızı,
Ah ile yâdların matemiyiz biz,
Fahr-i kainatın kanayan yüzü,
Ateşten derdin elemiyiz biz.
Nebi ism-i celilini ilan uğrunda,
Umutlar yeşertmeye cihan bağrında,
Sarp yolların bugün de yarın da,
Resül için saçılmış kumuyuz biz,
Eza, cefa durduramaz hiçbir engel,
Tarumar kalplerin merhemiyiz biz.
Olmayız Rabb’imden başkasına kul, köle,
Gedayız kapısına aczimiz ile,
Uğrunda her şeyimizi versek bile,
Zalim Yezit’in pusu kurduğu menzile,
Hüseyin’in susuz düştüğü çöle,
Ah-ı kanla ekilen tohumuyuz biz,
Nemrut’un, Yezit’in son kıyımıyız (zulümüyüz) biz.
Rafi’den Cebbar’a yükselen doruğun,
Elest-i bezmde söz verilen kulluğun,
Cevelanıyla nurdan bu soluğun,
Elveda ile başlayan her yolculuğun,
Peygamber mirası adımıyız biz.
Yusuf’u Mısır’a vezir yapan kuyuya,
Atılan Yusufların hatimiyiz biz,
Kardeşin kardeşe kurduğu pusuya,
Umursamaz düşenlerin hatimiyiz biz,
Pak iman davasının ne ilk ne de son,
…Mazlumuyuz biz.
Hizmetten | Yusuf Kar
