Hakkımız kalmayacak Rabbim hesap soracak,
Can yakanın canını benim Rabbim yakacak,
İster sarayda yaşa istersen sürünerek,
İmtihan dolu hayat herkesin sonu toprak.
Emanete ihanet edenler hepsi ahmak,
Sana verilen canı veren zaten alacak,
Nedir bunca telaşın dünya fani kalan yok,
Masumların ahını şart oldu sana sormak.
Azgın denizleri aşılmaz o dağları,
Aşabilirsin belki bütün aşılmazları,
Nefsini aşamazsan hepsi de sana tuzak,
Herkesi tek tek bekler yine kendi mezarı.
Bir tepenin başına kuş gibi kurulursan,
Tepe taklak gidersin kuş gibi uçamazsan,
Kanatların bile yok günahın da çok ise,
Oyuncak eder seni nefis ile o şeytan.
Makama kananlar çok hele taife-yi nisa,
Perişan eder seni biraz iman olmazsa,
Bakışların bulanır başın da dönüverir,
Yuvarlanır gidersin seni tutan olmazsa.
Ak dediğin saraya kurulmak marifet mi,
Asıl olan yuttuğun lokmaların helal mi,
Mizanda sorulunca cevap verecek misin,
Kul hakkına girdin mi masumları ezdin mi.
Cehennem mi lüzumsuz yoksa cennet mi ucuz,
Gafletteki insanlar nebilerden korkusuz,
Kul hakkını yiyenler unutmasın Sırat’ı,
Burak’a binemeyen geçemez ki sorunsuz.
Önce nefsime yazdım sonra nefsi olana,
Nefine uymayanlar çıksın hele meydana,
Ben harama baknadım kul hakkı da yemedim,
Diyen bir yiğit varsa düşün onun ardına.
Hizmetten | Priştinalı Yusuf Demircioğlu
