Bankta oturuyorum…Bazı apartmanlarda pencere panjurları açılıyor. Kuşların tatlı bir telaşesi var.Karıncalar her zamanki gibi düzenli ve aceleci. Doğayı dinliyorum. Etrafımı dinliyorum. İşine yetişme telaşesinde tramvaya doğru koşanlar görüyorum. Topuklu ayakkabı giyenlerin sesleri daha uzun duyuluyor. Servis araçları öğrenci taşıyor. Ambulans yine güne bir hasta ile başlamış.
Şimdiler Ramazan ayı. Geceler sahur ve teravih, gündüzler oruç. Kur’ân soluklu , Kur’ân edalı günler, geceler…Onbir ay beklenen bir nazlı misafir. Ne söylüyor bana ?
Ömür binasından her gün bir taş düşüyor. Ve ben umarsızım bu gidiş karşısında. Çok kitaplar okudum, çok sohbet-i canan dinledim ama nasihat tüm ruhu canımı sarmıyor, cezbeden güzellikler yüksek tonda beni kendilerine çağırmaya devam ediyorlar. Ölümler oluyor etrafımda, bazen sevdiğim bir dost bazen hiç tanımadığım ama aynı duyguları, düşünceleri paylaştığım bir can..Geriye dönemeyeceğimi , gençliğimin geri gelmeyeceğini aklım bana söylüyor ama başka bir ses genç gibi hayatına, yaşamana bak! Diyor, ne tezat bir çelişki..
Doğa ve doğan her yeni gün içinde ünsiyet yok, müthiş bir canlılık ve yenilik var. İnsana ve doğaya karşı bir vefa var. Her yeni gün içerisinde Yaradanın insana sunduğu muhteşem ikramlar var. Keşfedilmeyi bekleyen cennetler var. İçimize doğru keşfi bekleyen sayısız yepyeni dünyalar var. Tanıdığımızı sandığımız ama çok cahili olduğumuz koskoca bir alem var içimizde. Hakim sırlı hikmetler dünyasına, Rezzak zengin ikramlara, Rahim engin merhamete, Latif ince lütuflara çağrıda bulunuyor, sezen, duyan vicdanlara..
Günümüzde terkettiğimiz dışa doğru veya içe doğru yitik cennetler var. Telaşelerimiz ve umarsızlıklarımızla bu cennetleri cehenneme çeviriyoruz. Varlık içinde yokluk yaşıyoruz. Yaradanın bize cömertçe sunduğu bu fırsatları cahilce, acımasızca tüketiyoruz, heba ediyoruz.
Gelin nazlı misafiri, benliklerimizi keşfe, yitik cennetlerimizi bulmaya, çok uzak sahillerde aradığımız ama yanıbaşımızda olan huzura ve dinginliğe vesile edelim. Hiç olmazsa bu yıl bu Canan’ı uğurlarken, yıllardır kaybettiklerimize biraz daha yaklaşmış olarak uğurlayalım..
Hizmetten | Mustafa Ertuğrul
