Yarına kalacak yalnız amelin,
Yoksa cennet değil mi son emelin?
Her şeyi burada yiyip tüketme,
Değersiz mal mülkü, boşver, yük etme.
Eğriyi doğruyu kim gösteriyor?
Etrafa bakma sen, Kur’an ne diyor?
Kulağın üstüne yatan aldanır,
Mahşerde gerçeği görüp utanır.
Gemi su alıyor, kaptan tutuştu,
Ölüler çürüdü, diri kokuştu.
Umudu taze tut, şafak söküyor,
Zulüm sona geldi yaprak döküyor.
Her nefes ölümü teğet geçerken,
Ölümden korkuyor su, çay içerken.
Cukkayı topladı, sermaye bitti.
Dünyalık uğruna ahiret gitti…
Aldığı ahlardan hızla eriyor,
Son çare toplumu gün gün geriyor.
Binlerce gönülde dua ve dilek,
Bir haber geliyor, postacı melek…
Yepyeni baharlar zaman kolluyor,
Sabır diye gökler yıldız yolluyor.
Allah var, çile ne cennet yolunda?
Cemali görmek var, sabrın sonunda…
Hasret yağar gece, yastık ıslanır,
Vuslat bekleyenler, aşkı kıskanır.
Çile çeke çeke nefis uslanır,
Asıl bayram mahşer günü kutlanır.
