Numan’a | Gökhan Bozkuş

Yazar Editör

Ğöğsünden huruc eden hüznü çocuk,
şimdi ellerimde dal açan ağaçta,
şimdi dalların tam ortasında,
ve  suskun melekelerle çocuk!
görüyorum , görüyorum…
Numan ! bu sesin rengi nedir ?
Numan ! bu tını hangi telden yavrucuk?
Numan !  bu dar koridor …
Numan ! bu uzayan kollar göğe …
ve numan ! bu alın neden soğuk?
Ğöğsünde huruc eden hüznü çocuk,
tutamıyorum yazıklar bana.
Baban, bir yıldız oluyor kimi zaman ,
annen bir peri , odanın ortasında
seviniyor ,gülüyor , oynuyorsun yalnızlığında
Numan ! bu feryadın tanıdık çocuk
yetim bir iklimin nâtuvanı sen
Numan ! perçeminden kan damlayan lale
yitik bir mevsimin yelkovanı sen

Kaynak:Gökhan Bozkuş | Cizlavet.com

Diğer Yazılar

“Aç açabildiğin kadar sineni ummanlar gibi olsun. Kalmasın alaka duymadığın ve el uzatmadığın bir mahzun gönül”

 

M.Fethullah Gülen

Bu Sesi Herkes Duysun Diyorsanız

Destek Olun, Hizmet Olsun!

PATREON üzerinden sitemize bağışta bulanabilirsiniz.

© Telif Hakkı 2023, Tüm Hakları Saklıdır  |  @hizmetten.com 

Hizmet'e Dair Ne Varsa...

Sitemizde, tercihlerinizi ve tekrar ziyaretlerinizi hatırlayarak size en uygun deneyimi sunmak ve sitemizin trafiği analiz etmek için çerezleri ve benzeri teknolojileri kullanıyoruz. Tamam'a veya sitemizde bulunan herhangi bir içeriğe tıklayarak bu ve benzer çerezlerin/teknolojilerin kullanımını kabul etmiş olursunuz. Tamam Gizlilik Bildirimi

Privacy & Cookies Policy