Karabasan
Derdime derman varmış Kaf dağının ardında,
Süreç biter diyorlar hem de yakın zamanda,
Galiba çoğu gibi ben olamam burada,
Selam olsun kalana görüşürüz ukbada.
Hep sevgini sakladım kutsal emanet gibi,
Sinemi yakıyordu bir Ferhat Şirin gibi,
Senin haberin yoktu ben yanarken kor gibi,
Kavuşma ihtimali cenneten müjde gibi.
Susuz dedeye yakın yokuşta sağa bakın,
Hatıra kaldı şimdi adı neydi buranın,
Mavisi birleşince Deniz ile Sema’.nın,
Adını siz koyun yaşanmış bu sevdanın.
Kara basandı sanki üstümüze çullanan,
Bu da insan demeden sorup soruşturmadan,
Hepsi birden vurdular devlet, millet ve vatan,
Olan buydu Allah’ım görüyordun yukardan.
Gelemedin sevgilim ben ise dönemedim,
Geçemedik Meriç’i sanki duracak kalbim,
Ben yarime hasretim ölürsem bu sebebim,
Bitir artık bu zulmü ey benim güzel Rabbim.
Hizmetten | Priştinalı Yusuf Demircioğlu
