Nice canlar döküldü hicret denen bu yolda
Vatana bakıyordu nemli gözle sılada
Bir ateş yakıyordu bir nehir boğuyordu
En acısı sevenler kalıyordu arkada
Gel diyordu öteden gizemli bir ses uzaktan
Bitsin artık çilesi kurtul artık dünyadan
Kutlu yolun yolcusu cevap verir usulca
Durur muyum burada davet varken ukbadan
Birer birer gittiler son nefesi verdiler
Bir hoş sada bıraktı sessizce bu gidenler
Vefayı adaleti merhameti gömenler
Bunca zulmü yapanlar devleti yok edenler
Ülkeye hükmedenler şahsi ikbal derdinde
İnsanlığı yok eden yığınlar var peşinde
Karabasanlar çökmüş ülkemin geneline
Bu masumlar gidince enkaz kaldı geride
Bu sürgünün Türkçesi sürgün vermek her yerde
Zalimler zulmetse de adalet var kaderde
Kederli bakışları bırak artık üzülme
Rabbimin emri bunlar yazılmıştır ezelde
Adaleti ilahi unutur sanma sakın
Zalimin vereceği hesap inan çok yakın
Hak yoluna baş koyan döner mi hiç bu yoldan
Beklenen o baharı siz uzakta sanmayın
