Canımızı yakanlar müslüman! kardeşimiz!
Hakkımızı alırız Kerim bizim Rabbimiz,
Köpeğe mi sorulur annem nerede diye,
Anneyi hapse atan hukuktu köpeğiniz.
Çocuk bu köpek değil anneni hapse atan,
Hukukçu derler ama ilgisi yok uzaktan,
Özgür iradesinin hakkını veremeyen,
Hayvandan da aşağı olamaz ki bir insan.
Telafisi olmayan günahlar işlediler,
Malları ve canları ganimetti dediler,
Aşkla şevkle koştular bir soysuzun peşinde,
Soysuza reis dedi annasına sövenler.
Helâle haram katıp afiyetle yediler,
Belhum adal olanlar namusa göz diktiler,
İbreti alem için hükmünü ver Allah’ım,
Ganimettir ganimet alim idi diyenler.
Tarikatlar kirlendi sahte şeyhler elinde,
Ne pislikler yaşandı vakıfların içinde,
Baş örtülü bayana kutsal vazife oldu,
Bu pisliği savunmak ekranların önünde.
Yazık ettiler yazık! Müslümanım diyenler,
İslam’ın çehresine kara leke sürdüler,
Yüz yıllık emekleri yirmi yılda yıktılar,
Harun iken gelenler Karun’a dönüştüler.
Bereketli yüsükmüş ne saraylar doğurdu,
İtibar diye diye savruldukça savruldu,
Bileni, bilmeyeni suçuna ortak etti,
Cahilere sözüm yok alimlere ne oldu.
Bir Fatih yada Selim belki de bir Süleyman,
Olabilirdi belki uzak dursa haramdan,
Sen nefsine mi kandın vazifeni mi yaptın,
Enkaz kalacak senden yıkılmazsa bu vatan.
Allah biliyor bunu son karakol sahipsiz,
Şehit kanı üstünde yıllarca tepininiz,
Kuldan utanmıyorsun bari Allah’tan korsan,
Ey utanmaz arlanmaz insanlıktan nasipsiz.
Yezidin dönemini mumla arattı bunlar,
İnsanlığın dibine çoktan ulaştı bunlar,
Kim bilir ki ortaya ne pislikler çıkacak,
Yakında devrilince bu rezil süslümanlar.
Bir BeyazSandalyeDe İnfaz edildi Masum,
Toptan kör sağır oldu benim necip ulusum,
İnsanlık öldürüldü salası okunmadı,
Son karakol dediğim kirlendi benim yurdum.
Hizmetten | Priştinalı Yusuf Demircioğlu
